Ile macie chlebów,
ile miłości,
ile wiary,
ile nadziei w sercu...
Zbyt mało, by zrozumieć i pójść dalej
Zbyt wiele , by zostawić,
zbyt wiele kosztowało, by się poddać
i pozostać między cierniem, chwastem, skałą.
Przynieście to, co zebraliście,
przynieście to, co złowiliście
przynieście, nie pozostawajcie z tym sami,
tak powiedział Jezus, a ja Mu wierzę.
Podniosę, pozbieram, zaniosę Jezusowi,
z tą wiarą przeźroczystą jak woda w stągwiach,
przez dłonie i serce Maryi
bo tylko Jezus ma moc,
to pomnożyć, uczynić nowym,
a ja Im wierzę
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz