Całym sercem..

 

Modlitwa serca.

 W czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus, podniósłszy oczy ku niebu, modlił się tymi słowami:

«Ojcze Święty, zachowaj ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, aby tak jak My stanowili jedno. Dopóki z nimi byłem, zachowywałem ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, i ustrzegłem ich, a nikt z nich nie zginął z wyjątkiem syna zatracenia, aby się wypełniło Pismo.

Ale teraz idę do Ciebie i tak mówię, będąc jeszcze na świecie, aby moją radość mieli w sobie w całej pełni. Ja im przekazałem Twoje słowo, a świat ich znienawidził za to, że nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Nie proszę, abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich ustrzegł od złego. Oni nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata.

Uświęć ich w prawdzie. Słowo Twoje jest prawdą. Jak Ty Mnie posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat posłałem. A za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie».

 "Nie proszę , abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich ustrzegł od złego.

Uświęć ich przez Prawdę, Twoja nauka jest Prawdą. "

Jak ważnym jest, by pozostać w nauce Chrystusa. By pozostać w zasięgu Jego Słowa i wciąż nasłuchiwać i słuchać. 

Tak łatwo jest pójść za tym światem i stać się z nim jedno. Ilekroć czynię zło, ilekroć przestaję czynić dobro,  tylekroć staje się " światem" w myśleniu i działaniu. 

Panie Jezu, jak dziś nie podziękować Ci za tę przepiękną modlitwę. Modlisz się za mnie i za każdego z nas. Nie przestajesz o nas walczyć, nie przestajesz nas chronić, byśmy pozostali wierni Tobie i  w Duchu Świętym. 

Ojcze, uświęć nas w Prawdzie. Niech nas strzeże moc Imienia Jezus i orędownictwo Maryi Wspomożycielki. Amen.  

Pośrodku walki i zmagań uwierzyć.

Bóg  Ojciec powierzył swych uczniów Jezusowi, by przekazał im życie wieczne, które jest w Nim. 

Jezus mówi: " A życie wieczne polega na tym, aby  wszyscy poznali Ciebie, jedynego i prawdziwego Boga i Tego, którego posłałeś - Jezusa Chrystusa. " J. 17, 3

Nie przyjmę życia wiecznego, jeśli nie poznam Boga Ojca, jeśli nie wejdę z Nim w relację. Jeśli  pozostanę  w nauce Jezusa i nie przestanę wpatrywać się w Niego i nie uwierzę, że  Jezus jest Tym, który jest w Nim " przed zaistnieniem świata".  

Uczniowie " należeli do Ojca"  i takimi pozostali do końca, zachowując Jego Słowo, przynosząc w ten sposób Chwałę Bogu. 

" Ja w nich doznałem chwały" . Czy tak dziś może powiedzieć o mnie? 

Przygotować serce na przyjście Ducha Prawdy.

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz znieść nie możecie. 

Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi.

Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi."

"Gdy przyjdzie On , Duch Prawdy."

Gdzie mnie zastanie i w jakim stanie ducha?

 Czy zdołam usłyszeć? 

Mówisz: " Wyciszyć się, zacznij słuchać!

 Przychodzę w lekkim powiewie wiatru. 

Zobacz, co uczynił Eliasz wstał, 

nasłuchiwał i rozeznawał. 

Przygotuj serce.

"Będziesz czerpał  z tego, co Moje" 

 

Pragnij zaczerpnąć.

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Ja jestem prawdziwym krzewem winnym, a Ojciec mój jest tym, który go uprawia. Każdą latorośl, która nie przynosi we Mnie owocu, odcina, a każdą, która przynosi owoc, oczyszcza, aby przynosiła owoc obfitszy. Wy już jesteście czyści dzięki słowu, które wypowiedziałem do was. Trwajcie we Mnie, a Ja w was będę trwać. Podobnie jak latorośl nie może przynosić owocu sama z siebie – jeżeli nie trwa w winnym krzewie – tak samo i wy, jeżeli we Mnie trwać nie będziecie.

Ja jestem krzewem winnym, wy – latoroślami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić. Ten, kto nie trwa we Mnie, zostanie wyrzucony jak winna latorośl i uschnie. Potem ją zbierają i wrzucają w ogień, i płonie. Jeżeli we Mnie trwać będziecie, a słowa moje w was, to proście, o cokolwiek chcecie, a to wam się spełni. Ojciec mój przez to dozna chwały, że owoc obfity przyniesiecie i staniecie się moimi uczniami». J15,1-8

Można stanąć przy źródle

 i nie zaczerpnąć 

z zamyślenia nad światem, 

z lenistwa,

wygody, 

wyczerpania

i umrzeć z pragnienia. 

A Jezus mówi dziś, 

że Jego słowo oczyszcza, 

by nie utracić kontaktu, 

by mieć siłę zaczerpnąć, 

i nie umrzeć z pragnienia, 

lecz by wydać owoce,

trzydziestokrotnie,

sześćdziesieciokrotnie, 

a nawet stukrotnie w Chrystusie.

Tylko trwaj w Nim duszo moja.

Otwórz się na Jezusa Chrystusa.

 Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się nie lęka. Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do was. Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie.

A teraz powiedziałem wam o tym, zanim to nastąpi, abyście uwierzyli, gdy się to stanie. Już nie będę z wami wiele mówił, nadchodzi bowiem władca tego świata. Nie ma on jednak nic swego we Mnie. Ale niech świat się dowie, że Ja miłuję Ojca i że tak czynię, jak Mi Ojciec nakazał».Dz 14, 19

Słowem, które prowadzi dziś moje myśli i porusza serce jest Otwórz się! Przed kim, przed czym? Odpowiedzią jest postawa świętego Pawła z dzisiejszego pierwszego czytania: 

"Do Listry nadeszli Żydzi z Antiochii i z Ikonium. Podburzyli tłum, ukamienowali Pawła i wywlekli go za miasto, sądząc, że nie żyje. Kiedy go jednak otoczyli uczniowie, podniósł się i wszedł do miasta, a następnego dnia udał się razem z Barnabą do Derbe".

Podburzony tłum ukamienował Pawła, a sądząc że nie żyje, pozostawili poza miastem. Kiedy jednak otoczyli go uczniowie, on podniósł się i wrócił do miasta. Podniósł się gdy zobaczył, że nieprzyjaciele odeszli, a otoczymy został przez ludzi mu życzliwych, i wszedł z nimi do miasta. Wrócił tam, skąd został " wywleczony". 

W Ewangelii Jezus udziela uczniom daru pokoju, by mogli przyjąć ten dar muszą na Niego się otworzyć. Jezus mówi, że nieprzyjaciel tego świata nic swojego w  Nim nie znajdzie, bo Jezus nigdy nie otworzył się na zło, nigdy nie dopuścił go do siebie, czego sam dał przykład podczas kuszenia na pustyni. W Jezusie jest sama Prawda, bo On jest Prawdą i Drogą, którą chce nas poprowadzić do Ojca. 

Otwórz się,  mówi Jezus,  i tylko Jego warto posłuchać.

Nie pozwól odebrać sobie wartości.

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Nie pozwólcie, aby  wasze serca były wstrząśnięte.  Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie! W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem. Znacie drogę, dokąd Ja idę».

Odezwał się do Niego Tomasz: «Panie, nie wiemy, dokąd idziesz. Jak więc możemy znać drogę?»

Odpowiedział mu Jezus: «Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie. Gdybyście Mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go znacie i zobaczyliście».

Rzekł do Niego Filip: «Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy».

Odpowiedział mu Jezus: «Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie widzi, widzi także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: „Pokaż nam Ojca”? Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słów tych, które wam mówię, nie wypowiadam od siebie. To Ojciec, który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych dzieł. Wierzcie Mi, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. Jeżeli zaś nie – wierzcie przynajmniej ze względu na same dzieła!

Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, a nawet większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca».

Czy masz kontrolę nad własnym sercem? 

Czy nadal wierzysz Jezusowi? 

Nie pozwól, aby ktoś lub coś sprawiał, że tracisz z oczu wartości, którymi dotąd żyłeś. 

Nie pozwól, by ktoś pod pozorem jakiegoś dobra sprowadził cię z drogi Jezusa. 

Nie pozwól, byś stracił kontrolę nad własnym sercem. 

Śluby Króla Kazimierza.

Śluby króla Jana Kazimierza, złożone dnia 1 kwietnia 1656 roku

"Ciebie dziś za Patronkę i Królową obieram

Wielka Boga Człowieka Matko, Najświętsza Dziewico. Ja, Jan Kazimierz, za zmiłowaniem Syna Twojego, Króla królów, a Pana mojego i Twoim miłosierdziem król, do Najświętszych stóp Twoich przypadłszy, Ciebie dziś za Patronkę moją i za Królową państw moich obieram. Tak samego siebie, jak i moje Królestwo polskie, księstwo litewskie, ruskie, pruskie, mazowieckie, żmudzkie, inflanckie, smoleńskie, czernichowskie oraz wojsko obu narodów i wszystkie moje ludy Twojej osobliwej opiece i obronie polecam, Twej pomocy i zlitowania w tym klęsk pełnym i opłakanym Królestwa mojego stanie przeciw nieprzyjaciołom Rzymskiego Kościoła pokornie przyzywam.

A ponieważ nadzwyczajnymi dobrodziejstwami Twymi zniewolony pałam wraz z narodem moim nowym a żarliwym pragnieniem poświęcenia się Twej służbie, przyrzekam przeto, tak moim, jak senatorów i ludów moich imieniem, Tobie i Twojemu Synowi, Panu naszemu Jezusowi Chrystusowi, że po wszystkich ziemiach Królestwa mojego cześć i nabożeństwo ku Tobie rozszerzać będę.

Obiecuję wreszcie i ślubuję, że kiedy za przepotężnym pośrednictwem Twoim i Syna Twego wielkim zmiłowaniem, nad wrogami, a szczególnie nad Szwedem odniosę zwycięstwo, będę się starał u Stolicy Apostolskiej, aby na podziękowanie Tobie i Twemu Synowi dzień ten corocznie uroczyście, i to po wieczne czasy, był święcony oraz dołożę trudu wraz z biskupami Królestwa, aby to, co przyrzekam, przez ludy moje wypełnione zostało.

Skoro zaś z wielką serca mego żałością wyraźnie widzę, że za jęki i ucisk kmieci spadły w tym siedmioleciu na Królestwo moje z rąk Syna Twojego, sprawiedliwego Sędziego, plagi: powietrza, wojny i innych nieszczęść, przyrzekam ponadto i ślubuję, że po nastaniu pokoju wraz ze wszystkimi stanami wszelkich będę używał środków, aby lud Królestwa mego od niesprawiedliwych ciężarów i ucisków wyzwolić.

Ty zaś, o najlitościwsza Królowo i Pani, jakoś mnie, senatorów i stany Królestwa mego myślą tych ślubów natchnęła, tak i spraw, abym u Syna Twego łaskę wypełnienia ich uzyskał".

Niepewność czy wiara.

Żydzi zgromadzeni wokół Jezusa, pytają dokąd będzie On ich trzymał w niepewności, a Jezus odpowiada, że to nie On, lecz ich niewiara trzyma ich w niepewności.  "Powiedziałem wam, a nie wierzycie. Czyny, których dokonuję w imię mojego Ojca, świadczą o Mnie. Ale wy nie wierzycie, bo nie jesteście z Moich owiec. Moje owce słuchają mego głosu , a ja znam je. Idą one za Mną, a ja daję im życie wieczne.

Nie można żyć w jedności z Chrystusem, będąc poza Kościołem. Nie można żyć w jedności z Nim nie słuchając Kościoła, który założył sam Chrystus i jest w Nim obecny, jak Pasterz w swojej Owczarni.

Z jaką radością mówi Jezus o swoich owocach. " Moje owce słuchają Mojego głosu, a Ja znam je. Idą za Mną" -  mówi Jezus. I są one bezpieczne, bo sam Ojciec dał je Jezusowi. Z jaką dumą  brzmią słowa Jezusa o Ojcu: Mój Ojciec, który mi je dał  jest większy od  wszystkich". J 10, 22 - 30

Jezus żyje w całkowitej jedności z Ojcem.   I ku takiej jedności prowadzi swój Kościół.

Jezus uświadamia pytającym Go, że to nie Jego słowa trzymają ich w niepewności, lecz ich niewiara. To ona trzyma ich w niepewności. Powiedziałem wam, a nie wierzycie- mówi Jezus.

 A ja ? Ile już słów usłyszałem od Jezusa? 

Jaka jest moja wiara? 

Mój dobry Pasterz.

 

"Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce. Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, którego owce nie są własnością, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza; najemnik ucieka, dlatego że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach.

Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie  zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce. Mam także inne owce, które nie są z tej zagrody. I te muszę przyprowadzić, i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia, jeden pasterz. 

Dlatego miłuje Mnie Ojciec, bo Ja życie moje oddaję, aby je znów odzyskać. Nikt Mi go nie zabiera, lecz Ja sam z siebie je oddaję. 

Mam moc je oddać i mam moc je znów odzyskać. Taki nakaz otrzymałem od  mojego Ojca." / J 10, 11 - 18/

Słuchając słów Jezusa moje serce wypełnia wdzięczność która wznosi  się ku Bogu Ojcu za Jego troskliwą opiekę jakiej  pozwala mi doświadczyć każdego dnia.

Dziękuję Ci Ojcze za Jezusa, który wyciągnął do mnie rękę i powiedział mi, żyj, bo Ja umarłem za Ciebie, odkupiłem i wybawiłem Ciebie. 

Dziękuję Ci Ojcze, za Jezusa, który opuścił niebo i oddał swe życie na krzyżu i zmartwychwstał po trzech dniach, abyśmy my mogli żyć z Nim wiecznie.

Dziękuję Ci Ojcze, za dar Eucharystii, za dar Jezusa Eucharystycznego, który pozostał z nami i czeka w tabernakulum, aby nieustannie zanosić do Ciebie nasze prośby, uwielbienia i dziękczynienia, za to, że nieustannie składa ofiarę przebłagalną za nasze grzechy na ołtarzach całego świata. 

Dziękuję Ci Ojcze, za Twoją Obecność Sakramentach Świętych, które zostawiłeś w Kościele przez naszego Pana Jezusa Chrystusa. 

Dziękuję, Ci Ojcze za Sakrament Pokuty w którym przeznaczasz nam grzechy i umacniasz łaską miłosierdzia i wzywasz do czynienia miłosierdzia.

Dziękuję Ci Ojcze, za dar Ciała i Krwi Chrystusa, którym karmisz nasze dusze, byśmy nie ustali w drodze. 

Dziękuję Ci, Ojcze za Jezusa dobrego Pasterza, który zawsze Jest i czuwa, który ochrania nas przed niebezpieczeństwami, karmi swoim Słowem. 

Dziękuję Ci   Ojcze za Ducha Świętego, Obrońcę, który przywraca nadzieję, przywraca do życia i mocą swych darów pomnaża w nas swoje owoce. 

Dziękuję Ci Ojcze, za dar Maryi i świętego Józefa, którzy uczą nas jak to, co niemożliwe staje się możliwym dzięki Bożej łasce. 

Dziękuję Ci Ojcze za dar Kapłaństwa, za tych, których posyłasz, by dzięki ich posłudze Chrystus stał się obecnym wśród nas. 

Dziękuję, Ci Ojcze, że cudownie stworzyłeś świat i nieustannie troszczysz się o niego. 

Dziękuję Ci Ojcze za Twoich Aniołów i Świętych,  których posyłasz do nas , by pomagali nam odróżnić dobro od zła i czynili dobro.

Dziękuję Ci Jezu, że jesteś naszym, moim dobrym Pasterzem, za to, że nie przestajesz mnie szukać, nawoływać i pouczać. 

Dziękuję Ci Jezu, że jestem moim Bogiem, Panem i Przyjacielem. 

Dziękuję Ci.