" Za kogo uważają Mnie tłumy?
A Wy, za kogo Mnie uważacie?"
Kim jestem dla Ciebie?
Co jeszcze uczynić mogę byś uwierzył,
bo jeśli uwierzysz, zobaczysz
jeszcze więcej, niż to.
Kim Jestem?
Czy tylko, Eliaszem, czy tylko Prorokiem?
Jeżeli zobaczysz więcej, pokochasz
i zrozumiesz, i przyjmiesz więcej.
Bo Ja widziałem ciebie!
O sercu przejrzystym był nie tylko Święty Stanisław Kostka, patron dzisiejszego dnia, ale każdy, kto doświadczył spotkania z Bogiem, który w Nim przebywa.
"Niektóre dusze są nie tylko małymi zbiornikami przezroczystej wody, lecz spokojnymi jeziorami bez jednej zmarszczki na powierzchni, w których cały Bóg się odbija. Wystarczy na nie spojrzeć, by odkryć blask Jego chwały i podziwiać piękno Jego Istnienia"- pisała Marie dr Fiesole
I jeśli nawet zdarzać się będzie, że nieprzyjaciel bez względu na porę będzie próbował zburzyć, spokojną taflę serca, to jest przecież Ona - Maryja, która niezmiennie szepcze o nas Jezusowi: Synu "blasku" nie mają. A Jezus już wie, jak do nas dotrzeć.
Dzięki Ci Jezu za " Twoje przychodzenie".
Panie, zmiłuj się,
Chryste, zmiłuj się,
Chryste, zmiłuj się,
Panie, zmiłuj się,
Panie, zmiłuj się,
Chryste, usłysz nas,
Chryste, wysłuchaj nas,
Synu Maryi, usłysz nas,
Synu Maryi, wysłuchaj nas.
Ojcze Niebieski, który w Maryi masz córkę Twoją, zmiłuj się nad nami.
Synu wiekuisty, który w Maryi masz Matkę Twoją, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, który w Maryi masz Oblubienicę Twoją, zmiłuj się nad nami.
Pełna Chwały Trójco, która w Maryi masz Służebnicę, zmiłuj się nad nami.
Maryjo, córko Niedostępnego Światła, módl się za nami.
Maryjo, nasze światło, módl się za nami.
Maryjo, nasza siostro, módl się za nami.
Maryjo, różdżko Jessego, módl się za nami.
Maryjo z rodu królów, módl się za nami.
Maryjo, najlepsze Dzieło Boga, módl się za nami.
Maryjo, Niepokalana, módl się za nami.
Maryjo, piękna cała, módl się za nami.
Maryjo, Dziewicza Matko, módl się za nami.
Maryjo, cierpiąca wespół z Jezusem, módl się za nami.
Maryjo, przeszyta mieczem, módl się za nami.
Maryjo, pozbawiona pociechy, módl się za nami.
Maryjo, stojąca pod krzyżem, módl się za nami.
Maryjo, ratująca się wolą Bożą, módl się za nami.
Maryjo, Pani nasza, módl się za nami.
Maryjo, Królowo nasza, módl się za nami.
Maryjo, jak słońce jasna, módl się za nami.
Maryjo, jak księżyc piękna, módl się za nami.
Maryjo, w koronie z gwiazd dwunastu, módl się za nami.
Maryjo, zasiadająca po prawicy Jezusa, módl się za nami.
Maryjo, słodyczy nasza, módl się za nami.
Maryjo, Nadziejo nasza, módl się za nami.
Maryjo, chwało Jerozolimy, módl się za nami.
Maryjo, radości Izraela, módl się za nami.
Maryjo, chlubo naszego Narodu, módl się za nami.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.
Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą.
Blogoslawionaś Ty między niewiastami.
Módlmy się:
Wszechmogący Boże, który widzisz, jak gorąco pragniemy, aby osłonił nas cień Imienia Maryi, racz sprawić, błagamy Cię, abyśmy, ilekroć wezwiemy Jej w pogrzebach naszych, mogli dostąpić łaski i przebaczenia Twego, przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Jezus opowiedział swoim uczniom tę przypowieść:
«Podobne będzie królestwo niebieskie do dziesięciu panien, które wzięły swoje lampy i wyszły na spotkanie pana młodego. Pięć z nich było nierozsądnych, a pięć roztropnych. Nierozsądne wzięły lampy, ale nie wzięły z sobą oliwy. Roztropne zaś razem z lampami zabrały również oliwę w swoich naczyniach. Gdy się pan młody opóźniał, senność ogarnęła wszystkie i posnęły.
Lecz o północy rozległo się wołanie: „Oto pan młody idzie, wyjdźcie mu na spotkanie!” Wtedy powstały wszystkie owe panny i opatrzyły swe lampy. A nierozsądne rzekły do roztropnych: „Użyczcie nam swej oliwy, bo nasze lampy gasną”. Odpowiedziały roztropne: „Mogłoby i nam, i wam nie wystarczyć. Idźcie raczej do sprzedających i kupcie sobie”.
Gdy one szły kupić, nadszedł pan młody. Te, które były gotowe, weszły z nim na ucztę weselną, i drzwi zamknięto. Nadchodzą w końcu i pozostałe panny, prosząc: „Panie, panie, otwórz nam!” Lecz on odpowiedział: „Zaprawdę, powiadam wam, nie znam was”.
Czuwajcie więc, bo nie znacie dnia ani godziny».
" Nie znam Was " - powiedział Jezus do nierozsądnych panien.
Miały kaganek, lecz nie miały światła.
Nie ma w was, mojego światła..
Nie znam was.
" Dopóki jest jeszcze światło, ufajcie jej, abyście się stali synami światłości".
J12, 36
Jezus opowiedział tłumom tę przypowieść:
«Królestwo niebieskie podobne jest do człowieka, który posiał dobre nasienie na swojej roli. Lecz gdy ludzie spali, przyszedł jego nieprzyjaciel, nasiał chwastu między pszenicę i odszedł.
A gdy zboże wyrosło i wypuściło kłosy, wtedy pojawił się i chwast. Słudzy gospodarza przyszli i zapytali go: „Panie, czy nie posiałeś dobrego nasienia na swej roli? Skąd więc wziął się na niej chwast?” Odpowiedział im: „Nieprzyjazny człowiek to sprawił”. Rzekli mu słudzy: „Chcesz więc, żebyśmy poszli i zebrali go?”
A on im odrzekł: „Nie, byście zbierając chwast, nie wyrwali razem z nim i pszenicy. Pozwólcie obojgu róść aż do żniwa; a w czasie żniwa powiem żeńcom: Zbierzcie najpierw chwast i powiążcie go w snopki na spalenie; pszenicę zaś zwieźcie do mego spichlerza” Mt 13, 24 - 30
Ileż to razy słyszymy, że nieprzyjaciel w tym lub tamtym miejscu rozsiał źle słowa i odszedł. A tak było spokojnie, dobrze. Czy mamy w tym udział? Nie, jeśli nie podejmujemy złych wypowiedzi i nie przekazujemy ich dalej.
Co jednak uczynić gdy to zło posiane przez nieprzyjaznego człowieka dotyczy nas? Czy można je wyrwać, usunąć, zaprotestować? Nie. Święty Jan Paweł 2 powiedział, że prawda obroni się sama i tak się dzieje, gdy chodzi o niestworzone historie, które w swojej wyobraźni tworzy ludzka głupota powodowana zazdrością. Innej uwagi i reakcji wymaga zniesławienie czyjegoś imienia, gdy słowo potrafi zabić, wtedy nie wolno milczeć.
Pan Jezus w dzisiejszej Ewangelii mówi o złu, które nie zależy od nas, na które nie mamy wpływu, temu trzeba pozwolić rosnąć obok, aż do żniw. Nie wolno na własną rękę wymierzać "sprawiedliwości". Tylko w obliczu dobra zło traci na wartości.
Pielęgnuj dobro, duszo moja,
bo tylko Bóg jest dobry.
Dobro zasiane w twym sercu
jest jak ziarenko gorczycy, maleńkie,
lecz silne dobrocią Boga,
I jeśli nawet zerwie się burza
i deszcz jak ludzkie zło spadnie
na ciebie, to przetrwasz,
w objęciach Boga,
bo tylko Bóg jest dobry, duszo moja.
Nie ma takiego zła,
które uderzając w ciebie
nie dotknie Boga.
Wiedz duszo moja, że tylko z Nim
i przy Nim wyrośniesz
w potężne drzewo, w którym Bóg złoży
swoje dary : miłość, radość, pokój, cierpliwość, dobroć, życzliwość, wierność, łagodność, opanowanie,
byś i ty stał się dobrym
w Duch Świętym,
na wieczność.
Dzisiejsze czytania wskazują na dwie postawy, które mogą być obecne w życiu każdego z nas.
" Rzekł Jeremiasz:« Słyszałem oszczerstwo wielu: „Trwoga dokoła! Donieście, donieśmy na niego!” Wszyscy zaprzyjaźnieni ze mną wypatrują mojego upadku: „Może on da się zwieść, tak że go zwyciężymy i wywrzemy pomstę na nim!”
Ale Pan jest przy mnie jako potężny mocarz; dlatego moi prześladowcy ustaną i nie zwyciężą. Będą bardzo zawstydzeni swoją porażką, okryci wieczną i niezapomnianą hańbą. Panie Zastępów, Ty, który doświadczasz sprawiedliwego i który patrzysz na nerki i serce, dozwól, bym zobaczył Twoją pomstę na nich. Tobie bowiem powierzyłem swą sprawę.
Śpiewajcie Panu, wysławiajcie Pana! Uratował bowiem życie ubogiego z ręki złoczyńców». Jr 20, 10 - 13
Natomiast święty Paweł tak pisze w liście do Rzymian:
"Ale nie tak samo ma się rzecz z przestępstwem, jak z darem łaski. Jeżeli bowiem przestępstwo jednego sprowadziło na wszystkich śmierć, to o ileż obficiej spłynęła na nich wszystkich łaska i dar Boży, łaskawie udzielony przez jednego Człowieka, Jezusa Chrystusa." Rz 5, 12 - 15
Która modlitwa jest bliższa mojemu sercu"
Modlitwa Jeremiasza:
"Panie Zastępów, Ty, który doświadczasz sprawiedliwego i który patrzysz na nerki i serce, dozwól, bym zobaczył Twoją pomstę na nich. Tobie bowiem powierzyłem swą sprawę."
Czy może ta, której pozwolił doświadczyć Pan Jezus św. Pawłowi.
" Spraw Panie, aby spłynęła na nich wszystkich łaska i dar Boży."
Czego jest we mnie więcej?
Cokolwiek to jest, niech będzie szczere i proste, jak serce dziecka.
Gdy Paweł przybył do Antiochii Pizydyjskiej, przemówił w synagodze:
«Bóg dał ojcom naszym Dawida na ich króla, o którym też dał świadectwo w słowach: „Znalazłem Dawida, syna Jessego, człowieka po mojej myśli, który we wszystkim wypełni moją wolę”.
Człowiek po Mojej myśli - mówi Bóg o Dawidzie. Takimi zapewne był i Abraham i Jan Chrzciciel, którzy we wszystkim wypełnili wolę Bożą. Jest i było ich zapewne wielu, tych którzy pozwolili odnaleźć się Bogu. To, ci którzy nie ludziom, lecz Bogu chcieli się przypodobać i żyli i wciąż żyją według myśli Bożej.
" Po Mojej myśli" - mówi Bóg. Jak bardzo trzeba zasłuchać się w Boże słowo, by stało się moim myśleniem? Jak bardzo trzeba wniknąć w Ducha Boga, by słowo i opinia ludzka przestały istnieć.
Bóg w Jezusie przychodzi każdego dnia.
Czy pozwolisz odnaleźć się Bogu?
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Modląc się, nie bądźcie gadatliwi jak poganie. Oni myślą, że przez wzgląd na swe wielomówstwo będą wysłuchani. Nie bądźcie podobni do nich! Albowiem wie Ojciec wasz, czego wam potrzeba, zanim jeszcze Go poprosicie.
Wy zatem tak się módlcie:
Ojcze nasz, który jesteś w niebie, niech się święci Twoje imię! Niech przyjdzie Twoje królestwo; niech Twoja wola się spełnia na ziemi, tak jak w niebie. Naszego chleba powszedniego daj nam dzisiaj; i przebacz nam nasze winy, tak jak i my przebaczamy tym, którzy przeciw nam zawinili; i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie, ale nas zachowaj od złego.
Jeśli bowiem przebaczycie ludziom ich przewinienia, i wam przebaczy Ojciec wasz niebieski. Lecz jeśli nie przebaczycie ludziom, Ojciec wasz nie przebaczy wam także waszych przewinień». Mt 6, 7 - 15
Ojcze , Twoje Imię jest Święte.
Niech będzie uwielbione wśród nas.
Niech wszystko, co jest na ziemi
Tobie oddaje chwałę i część
I moc i panowanie.
Nie nam, Panie nie nam,
lecz Twemu Imieniu daj chwałę,
za łaskę i wierność Twoją,
by Twoje Królestwo nadeszło.
Uwielbiamy Cię Boże,
nasz Ojcze.
Przyszli do Jezusa saduceusze, którzy twierdzą, że nie ma zmartwychwstania, i pytali Go w ten sposób: «Nauczycielu, Mojżesz tak nam przepisał: „Jeśli umrze czyjś brat i pozostawi żonę, a nie zostawi dziecka, niech jego brat pojmie ją za żonę i wzbudzi potomstwo swemu bratu”.
Otóż było siedmiu braci. Pierwszy pojął żonę, a umierając, nie zostawił potomstwa. Drugi ją pojął za żonę i też zmarł bez potomstwa; tak samo trzeci. I siedmiu ich nie zostawiło potomstwa. W końcu po wszystkich umarła także kobieta. Przy zmartwychwstaniu więc, gdy powstaną, którego z nich będzie żoną? Bo siedmiu miało ją za żonę».
Jezus im rzekł: «Czyż nie dlatego jesteście w błędzie, że nie rozumiecie Pisma ani mocy Bożej? Gdy bowiem powstaną z martwych, nie będą się ani żenić, ani za mąż wychodzić, ale będą jak aniołowie w niebie. Co się zaś tyczy umarłych, że zmartwychwstaną, to czy nie czytaliście w księdze Mojżesza, tam gdzie mowa o krzewie, jak Bóg powiedział do niego: „Ja jestem Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba”? Nie jest On Bogiem umarłych, lecz żywych. Jesteście w wielkim błędzie».
Gdy odeszli Faryzeusze, pełni podziwu dla Jezusa z kolejnym pytaniem pojawili się saduceusze, szukając potwierdzenia dla swojej niewiary w Zmartwychwstanie i życie wieczne.
"Nie rozumiecie Pisma, ani mocy Bożej -słyszą w odpowiedzi. Bóg nie jest Bogiem umarłych, lecz żywych. Mk 12, 18 - 27
Na innym miejscu Jezus mówi:
" Złodziej przychodzi tylko po to, aby kraść zabijać i niszczyć.
Ja przyszedłem po to, aby owce miały życie i miały je w obfitości". J. 10,10
Czy pozwolili Jezusowi wyprowadzić się z błędu? Czy uwierzyli, że Bóg jeśli powołał do życia to nie może uśmiercać.
A jaka jest moja wiara? Jakie popełniam błędy, czy pozwalam, by Jezus mnie z nich wyprowadzał?
Czy wierzę, że Bóg chce dla mnie życia wiecznego?
Lecz On poznał ich obłudę i rzekł do nich: «Czemu wystawiacie Mnie na próbę? Przynieście mi denara; chcę zobaczyć». Przynieśli, a On ich zapytał: «Czyj jest ten obraz i napis?»
Odpowiedzieli Mu: «Cezara».
Wówczas Jezus rzekł do nich: «Oddajcie więc cezarowi to, co należy do cezara, a Bogu to, co należy do Boga».
I byli pełni podziwu dla Niego.
Mk 12, 13 - 17
Jezus.
Zachował spokój.
Wiedział po co przyszli i co chcieli osiągnąć.
Ich słowa nie były szczere, podobnie jak
intencją z jaką przyszli.
Nie zlekceważył ich,
potraktował poważnie,
lecz nie pozwolił się zmanipulować.
Wydawało się im, że są mądrzejsi od Boga.
Czy tylko im się to zdarzyło?
Pomimo wszystko, spotkanie z Jezusem przemieniło ich serce.
Jednych może na chwilę, innych może głębiej. Przyszli pełni zaciętości, by poniżyć Jezusa, a sami pozostać zwycięzcy, a jednak odeszli pełni podziwu dla Jezusa. Podziwu, czyli uznania i wywyższenia Jezusa.
Spotkanie z Jezusem przemienia serce.
Słowa dzisiejszej Ewangelii prowadzą mnie także do
bł. Ks. Jerzego Popiełuszko, którego
rocznica beatyfikacji dziś przypada.
Ks. Jerzy
wobec ataku prześladowców,
zachował spokój.
Do końca, do śmierci męczeńskiej
pozostał wierny Bogu i ludziom.
Błogosławiony księże Jerzy,
módl się za nami!
W czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus, podniósłszy oczy ku niebu, modlił się tymi słowami:
«Ojcze Święty, zachowaj ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, aby tak jak My stanowili jedno. Dopóki z nimi byłem, zachowywałem ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, i ustrzegłem ich, a nikt z nich nie zginął z wyjątkiem syna zatracenia, aby się wypełniło Pismo.
Ale teraz idę do Ciebie i tak mówię, będąc jeszcze na świecie, aby moją radość mieli w sobie w całej pełni. Ja im przekazałem Twoje słowo, a świat ich znienawidził za to, że nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Nie proszę, abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich ustrzegł od złego. Oni nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata.
Uświęć ich w prawdzie. Słowo Twoje jest prawdą. Jak Ty Mnie posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat posłałem. A za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie».
"Nie proszę , abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich ustrzegł od złego.
Uświęć ich przez Prawdę, Twoja nauka jest Prawdą. "
Jak ważnym jest, by pozostać w nauce Chrystusa. By pozostać w zasięgu Jego Słowa i wciąż nasłuchiwać i słuchać.
Tak łatwo jest pójść za tym światem i stać się z nim jedno. Ilekroć czynię zło, ilekroć przestaję czynić dobro, tylekroć staje się " światem" w myśleniu i działaniu.
Panie Jezu, jak dziś nie podziękować Ci za tę przepiękną modlitwę. Modlisz się za mnie i za każdego z nas. Nie przestajesz o nas walczyć, nie przestajesz nas chronić, byśmy pozostali wierni Tobie i w Duchu Świętym.
Ojcze, uświęć nas w Prawdzie. Niech nas strzeże moc Imienia Jezus i orędownictwo Maryi Wspomożycielki. Amen.
Bóg Ojciec powierzył swych uczniów Jezusowi, by przekazał im życie wieczne, które jest w Nim.
Jezus mówi: " A życie wieczne polega na tym, aby wszyscy poznali Ciebie, jedynego i prawdziwego Boga i Tego, którego posłałeś - Jezusa Chrystusa. " J. 17, 3
Nie przyjmę życia wiecznego, jeśli nie poznam Boga Ojca, jeśli nie wejdę z Nim w relację. Jeśli pozostanę w nauce Jezusa i nie przestanę wpatrywać się w Niego i nie uwierzę, że Jezus jest Tym, który jest w Nim " przed zaistnieniem świata".
Uczniowie " należeli do Ojca" i takimi pozostali do końca, zachowując Jego Słowo, przynosząc w ten sposób Chwałę Bogu.
" Ja w nich doznałem chwały" . Czy tak dziś może powiedzieć o mnie?
«Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz znieść nie możecie.
Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi.
Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi."
"Gdy przyjdzie On , Duch Prawdy."
Gdzie mnie zastanie i w jakim stanie ducha?
Czy zdołam usłyszeć?
Mówisz: " Wyciszyć się, zacznij słuchać!
Przychodzę w lekkim powiewie wiatru.
Zobacz, co uczynił Eliasz wstał,
nasłuchiwał i rozeznawał.
Przygotuj serce.
"Będziesz czerpał z tego, co Moje"
Jezus powiedział do swoich uczniów:
Ja jestem krzewem winnym, wy – latoroślami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić. Ten, kto nie trwa we Mnie, zostanie wyrzucony jak winna latorośl i uschnie. Potem ją zbierają i wrzucają w ogień, i płonie. Jeżeli we Mnie trwać będziecie, a słowa moje w was, to proście, o cokolwiek chcecie, a to wam się spełni. Ojciec mój przez to dozna chwały, że owoc obfity przyniesiecie i staniecie się moimi uczniami». J15,1-8
Można stanąć przy źródle
i nie zaczerpnąć
z zamyślenia nad światem,
z lenistwa,
wygody,
wyczerpania
i umrzeć z pragnienia.
A Jezus mówi dziś,
że Jego słowo oczyszcza,
by nie utracić kontaktu,
by mieć siłę zaczerpnąć,
i nie umrzeć z pragnienia,
lecz by wydać owoce,
trzydziestokrotnie,
sześćdziesieciokrotnie,
a nawet stukrotnie w Chrystusie.
Tylko trwaj w Nim duszo moja.
«Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się nie lęka. Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do was. Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie.
A teraz powiedziałem wam o tym, zanim to nastąpi, abyście uwierzyli, gdy się to stanie. Już nie będę z wami wiele mówił, nadchodzi bowiem władca tego świata. Nie ma on jednak nic swego we Mnie. Ale niech świat się dowie, że Ja miłuję Ojca i że tak czynię, jak Mi Ojciec nakazał».Dz 14, 19
Słowem, które prowadzi dziś moje myśli i porusza serce jest Otwórz się! Przed kim, przed czym? Odpowiedzią jest postawa świętego Pawła z dzisiejszego pierwszego czytania:
"Do Listry nadeszli Żydzi z Antiochii i z Ikonium. Podburzyli tłum, ukamienowali Pawła i wywlekli go za miasto, sądząc, że nie żyje. Kiedy go jednak otoczyli uczniowie, podniósł się i wszedł do miasta, a następnego dnia udał się razem z Barnabą do Derbe".
Podburzony tłum ukamienował Pawła, a sądząc że nie żyje, pozostawili poza miastem. Kiedy jednak otoczyli go uczniowie, on podniósł się i wrócił do miasta. Podniósł się gdy zobaczył, że nieprzyjaciele odeszli, a otoczymy został przez ludzi mu życzliwych, i wszedł z nimi do miasta. Wrócił tam, skąd został " wywleczony".
W Ewangelii Jezus udziela uczniom daru pokoju, by mogli przyjąć ten dar muszą na Niego się otworzyć. Jezus mówi, że nieprzyjaciel tego świata nic swojego w Nim nie znajdzie, bo Jezus nigdy nie otworzył się na zło, nigdy nie dopuścił go do siebie, czego sam dał przykład podczas kuszenia na pustyni. W Jezusie jest sama Prawda, bo On jest Prawdą i Drogą, którą chce nas poprowadzić do Ojca.
Otwórz się, mówi Jezus, i tylko Jego warto posłuchać.
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Nie pozwólcie, aby wasze serca były wstrząśnięte. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie! W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem. Znacie drogę, dokąd Ja idę».
Odezwał się do Niego Tomasz: «Panie, nie wiemy, dokąd idziesz. Jak więc możemy znać drogę?»
Odpowiedział mu Jezus: «Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie. Gdybyście Mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go znacie i zobaczyliście».
Rzekł do Niego Filip: «Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy».
Odpowiedział mu Jezus: «Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie widzi, widzi także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: „Pokaż nam Ojca”? Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słów tych, które wam mówię, nie wypowiadam od siebie. To Ojciec, który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych dzieł. Wierzcie Mi, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. Jeżeli zaś nie – wierzcie przynajmniej ze względu na same dzieła!
Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, a nawet większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca».
Czy masz kontrolę nad własnym sercem?
Czy nadal wierzysz Jezusowi?
Nie pozwól, aby ktoś lub coś sprawiał, że tracisz z oczu wartości, którymi dotąd żyłeś.
Nie pozwól, by ktoś pod pozorem jakiegoś dobra sprowadził cię z drogi Jezusa.
Nie pozwól, byś stracił kontrolę nad własnym sercem.
Śluby króla Jana Kazimierza, złożone dnia 1 kwietnia 1656 roku
"Ciebie dziś za Patronkę i Królową obieram
Wielka Boga Człowieka Matko, Najświętsza Dziewico. Ja, Jan Kazimierz, za zmiłowaniem Syna Twojego, Króla królów, a Pana mojego i Twoim miłosierdziem król, do Najświętszych stóp Twoich przypadłszy, Ciebie dziś za Patronkę moją i za Królową państw moich obieram. Tak samego siebie, jak i moje Królestwo polskie, księstwo litewskie, ruskie, pruskie, mazowieckie, żmudzkie, inflanckie, smoleńskie, czernichowskie oraz wojsko obu narodów i wszystkie moje ludy Twojej osobliwej opiece i obronie polecam, Twej pomocy i zlitowania w tym klęsk pełnym i opłakanym Królestwa mojego stanie przeciw nieprzyjaciołom Rzymskiego Kościoła pokornie przyzywam.
A ponieważ nadzwyczajnymi dobrodziejstwami Twymi zniewolony pałam wraz z narodem moim nowym a żarliwym pragnieniem poświęcenia się Twej służbie, przyrzekam przeto, tak moim, jak senatorów i ludów moich imieniem, Tobie i Twojemu Synowi, Panu naszemu Jezusowi Chrystusowi, że po wszystkich ziemiach Królestwa mojego cześć i nabożeństwo ku Tobie rozszerzać będę.
Obiecuję wreszcie i ślubuję, że kiedy za przepotężnym pośrednictwem Twoim i Syna Twego wielkim zmiłowaniem, nad wrogami, a szczególnie nad Szwedem odniosę zwycięstwo, będę się starał u Stolicy Apostolskiej, aby na podziękowanie Tobie i Twemu Synowi dzień ten corocznie uroczyście, i to po wieczne czasy, był święcony oraz dołożę trudu wraz z biskupami Królestwa, aby to, co przyrzekam, przez ludy moje wypełnione zostało.
Skoro zaś z wielką serca mego żałością wyraźnie widzę, że za jęki i ucisk kmieci spadły w tym siedmioleciu na Królestwo moje z rąk Syna Twojego, sprawiedliwego Sędziego, plagi: powietrza, wojny i innych nieszczęść, przyrzekam ponadto i ślubuję, że po nastaniu pokoju wraz ze wszystkimi stanami wszelkich będę używał środków, aby lud Królestwa mego od niesprawiedliwych ciężarów i ucisków wyzwolić.
Ty zaś, o najlitościwsza Królowo i Pani, jakoś mnie, senatorów i stany Królestwa mego myślą tych ślubów natchnęła, tak i spraw, abym u Syna Twego łaskę wypełnienia ich uzyskał".
Żydzi zgromadzeni wokół Jezusa, pytają dokąd będzie On ich trzymał w niepewności, a Jezus odpowiada, że to nie On, lecz ich niewiara trzyma ich w niepewności. "Powiedziałem wam, a nie wierzycie. Czyny, których dokonuję w imię mojego Ojca, świadczą o Mnie. Ale wy nie wierzycie, bo nie jesteście z Moich owiec. Moje owce słuchają mego głosu , a ja znam je. Idą one za Mną, a ja daję im życie wieczne.
Nie można żyć w jedności z Chrystusem, będąc poza Kościołem. Nie można żyć w jedności z Nim nie słuchając Kościoła, który założył sam Chrystus i jest w Nim obecny, jak Pasterz w swojej Owczarni.
Z jaką radością mówi Jezus o swoich owocach. " Moje owce słuchają Mojego głosu, a Ja znam je. Idą za Mną" - mówi Jezus. I są one bezpieczne, bo sam Ojciec dał je Jezusowi. Z jaką dumą brzmią słowa Jezusa o Ojcu: Mój Ojciec, który mi je dał jest większy od wszystkich". J 10, 22 - 30
Jezus żyje w całkowitej jedności z Ojcem. I ku takiej jedności prowadzi swój Kościół.
Jezus uświadamia pytającym Go, że to nie Jego słowa trzymają ich w niepewności, lecz ich niewiara. To ona trzyma ich w niepewności. Powiedziałem wam, a nie wierzycie- mówi Jezus.
A ja ? Ile już słów usłyszałem od Jezusa?
Jaka jest moja wiara?
"Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce. Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, którego owce nie są własnością, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza; najemnik ucieka, dlatego że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach.
Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce. Mam także inne owce, które nie są z tej zagrody. I te muszę przyprowadzić, i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia, jeden pasterz.
Dlatego miłuje Mnie Ojciec, bo Ja życie moje oddaję, aby je znów odzyskać. Nikt Mi go nie zabiera, lecz Ja sam z siebie je oddaję.
Mam moc je oddać i mam moc je znów odzyskać. Taki nakaz otrzymałem od mojego Ojca." / J 10, 11 - 18/
Słuchając słów Jezusa moje serce wypełnia wdzięczność która wznosi się ku Bogu Ojcu za Jego troskliwą opiekę jakiej pozwala mi doświadczyć każdego dnia.
Dziękuję Ci Ojcze za Jezusa, który wyciągnął do mnie rękę i powiedział mi, żyj, bo Ja umarłem za Ciebie, odkupiłem i wybawiłem Ciebie.
Dziękuję Ci Ojcze, za Jezusa, który opuścił niebo i oddał swe życie na krzyżu i zmartwychwstał po trzech dniach, abyśmy my mogli żyć z Nim wiecznie.
Dziękuję Ci Ojcze, za dar Eucharystii, za dar Jezusa Eucharystycznego, który pozostał z nami i czeka w tabernakulum, aby nieustannie zanosić do Ciebie nasze prośby, uwielbienia i dziękczynienia, za to, że nieustannie składa ofiarę przebłagalną za nasze grzechy na ołtarzach całego świata.
Dziękuję Ci Ojcze, za Twoją Obecność Sakramentach Świętych, które zostawiłeś w Kościele przez naszego Pana Jezusa Chrystusa.
Dziękuję, Ci Ojcze za Sakrament Pokuty w którym przeznaczasz nam grzechy i umacniasz łaską miłosierdzia i wzywasz do czynienia miłosierdzia.
Dziękuję Ci Ojcze, za dar Ciała i Krwi Chrystusa, którym karmisz nasze dusze, byśmy nie ustali w drodze.
Dziękuję Ci, Ojcze za Jezusa dobrego Pasterza, który zawsze Jest i czuwa, który ochrania nas przed niebezpieczeństwami, karmi swoim Słowem.
Dziękuję Ci Ojcze za Ducha Świętego, Obrońcę, który przywraca nadzieję, przywraca do życia i mocą swych darów pomnaża w nas swoje owoce.
Dziękuję Ci Ojcze, za dar Maryi i świętego Józefa, którzy uczą nas jak to, co niemożliwe staje się możliwym dzięki Bożej łasce.
Dziękuję Ci Ojcze za dar Kapłaństwa, za tych, których posyłasz, by dzięki ich posłudze Chrystus stał się obecnym wśród nas.
Dziękuję, Ci Ojcze, że cudownie stworzyłeś świat i nieustannie troszczysz się o niego.
Dziękuję Ci Ojcze za Twoich Aniołów i Świętych, których posyłasz do nas , by pomagali nam odróżnić dobro od zła i czynili dobro.
Dziękuję Ci Jezu, że jesteś naszym, moim dobrym Pasterzem, za to, że nie przestajesz mnie szukać, nawoływać i pouczać.
Dziękuję Ci Jezu, że jestem moim Bogiem, Panem i Przyjacielem.
Dziękuję Ci.
Zmartwychwstałeś i jesteś.
Panie, Ty wiesz...
Ty wiesz o wszystkim.
Ty znasz moje serce.
Tylko Ty znasz je w całości.
Ty wiesz, że Cię kocham.
Ty wiesz, że
Serce moje w Twoich dłoniach.
Tobie je złożyłam.
Pośród wielu spraw i rzeczy
ludzie mogą odebrać mi wiele,
lecz serca dotknąć nigdy nie zdołają
a cóż dopiero je zdobyć.
Jest jak kryształ, w Twoich dłoniach,
który Twój Duch prześwietla,
oświeca i oczyszcza z kurzu i brudu,
by promieniowało Twoim blaskiem
I Twoją miłością.
Bo tylko Ty masz do Niego prawo.
Na teraz i na wieczność.
Bo Tylko Ty wiesz wszystko.
I ufam Tobie, Jezu.
" Nadchodzi jednak godzina, a właściwie już jest, kiedy prawdziwi czciciele będą wielbili Ojca w Duchu i prawdzie. Zresztą takich czcicieli pragnie sam Ojciec." J 4, 23
Maryjo Niepokalana, tylko Ty,
w sposób doskonały tu na ziemi
oddałaś część Ojcu.
Proś za nami Jezusa, abyśmy jak Ty
żyli w Duchu Świętym.
" Jeśli byłaś ze Mną na górze i za jakimś złudzeniem zbiegłaś na dół, to wrócić na górę jest bardzo trudno. (...)
Nie oglądaj się za tym, co na dole, choćby hałas czyniło. Patrz w górę - tam jest niebo i światło. Niech tylko ono przyciąga twoją myśl i twoje serce. Nie odrywaj wzroku od Mojej miłości - ona jest niebem i światłem, i szczytem, które masz przed sobą". - Świadectwo A.L
Piotr chciał zbudować trzy namioty, tymczasem sam Bóg rozpostarł namiot już nie tylko nad Jezusem, Mojżeszem i Eliaszem, ale także nad Piotrem, Janem i Jakubem. Bóg pozwolił im doświadczyć cudu obecności Boga wśród Nich. Oto sam Bóg poświadczył o Jezusie i polecił, by Jego słuchali. Piotr chciał ukryć w namiocie Bożą Obecność, a Bóg Ojciec objawił swoją chwałę, aby nie zwątpili w Jezusa .
"Oto mój Syn umiłowany - Jego słuchajcie" .
Zło zniekształca słowa i myśli, spojrzenie na rzeczywistość i zniekształca ją. To właśnie uczynił zły duch w Raju w rozmowie z Ewą. To samo czyni dziś z nami. Zlo nie stało się mniejszym złem, lecz bardziej przewrotnym gdy widzi, że próbujemy uciekać i bronić się przed nim. Nigdy jednak w pojedynkę nie uda nam się pokonać zła.
Jezus już zwyciężył zło na krzyżu, przez swoją mękę i śmierć. Jego Krew obmyła świat z grzechu pierworodnego. Nieprzyjaciel pokonany przez Jezusa, nie przestaje walczyć z Jego braćmi, mając nadzieję, że ich zwycięży. Dlatego Jezus odchodząc do Ojca zostawił nam swoją Matkę, by nas strzegła i broniła przed złem. Sam Jezus posłał na ziemię swojego Ducha Świętego, by umacniał, prowadził i uświęcał Kościół, który On założył, a który szatan będzie chciał zniszczyć, bo wie doskonale , że w Kościele nadal obecny jest Chrystus w Jego Sakramentach: Chrztu i Eucharystii, Pokuty i Kapłaństwie, Bierzmowaniu i Małżeństwie, które są siłą i świętością Kościoła. Bo Święty jest Chrystus, nasz Bóg i Zbawiciel. Szatan też próbuje na różne sposoby podważyć wiarę w Obecność Jezusa w Kościele i sprawowanych Sakramentach. Tak często jesteśmy jak współcześni Jezusowi ludzie czekając znaku. Tymczasem znak został nam dany.
Znaleźliśmy już Niemowlę owinięte w pieluszki i złożone w żłobie.
Jesteśmy świadkami cudu nie tylko w Kanie Galilejskiej słysząc słowa Maryi: Uczyńcie wszystko, co Syn wam powie, ale doświadczamy cudu przebaczenia w sakramencie pokuty, a następnie podczas Eucharystii gdy ten sam Jezus wstępuje do naszego serca.
Jezu, który nieustannie w Kościele objawiasz swoją chwałę, byśmy uwierzyli. Dziękujemy Ci już nie za znak, ale Twoją rzeczywistą obecność w Eucharystii gdzie przebywasz z nami nieustannie. Pozwól doświadczyć każdemu z nas w tym świętym czasie obmycia serca w Twoim nieskończonym miłosierdziu, byśmy doznali uzdrowienia i umocnienia przez moc Twojej najdroższej Krwi. Amen.
