By nie utracić Światła.

Czytam dziś Twoje słowo Jezu i mówisz byśmy wystawiając światło na świecznik, by oświecało wszystkich pilnowali także, by go  nie utracić , nie pomniejszyć, nie uczynić go niewidocznym. Rozświetliłeś światłem moje  serce, by widziało więcej, by chciało zobaczyć więcej. Mówisz też, że potrzeba niewiele, by je utracić przez niewłaściwe słuchanie, że mogę zasypać je lawiną słów. Mówisz: " Uważajcie na to czego słuchacie". Wiemy dobrze, że są słowa, które zamiast rozświetlać wprowadzają ciemność, zamiast podnosić, wtłaczają w ziemię, są ponad miarę, nie do zniesienia i czynią niesprawiedliwość. A niesprawiedliwość wprowadza ciemność i czyni ciemnymi nasze serca. Bo tylko " Sprawiedliwi  jaśnieć będą jak słońce w Królestwie Ojca swego".     ( Mt 13,43) ; Mądrzy będą świecić jak blask sklepienia, a  ci, którzy nauczyli wielu sprawiedliwości jak gwiazdy przez wieki i na zawsze. Dn 1,3

Boże, nasz Ojcze dziękujemy za dar Twojego Syna, Światło Przedwieczne, którego posłałeś na ziemię, aby nas zbawił, dziękujemy za Ducha Świętego, który nas uświęca i prowadzi Twoimi drogami, naucz nas posłuszeństwa Jego natchnieniem, byśmy nie utracili Światła Twojej Miłości. Amen.

Na drodze światła.

 

W młodości zagorzały żołnierz i prześladowca Kościoła Chrystusowego. Nie trudno wyobrazić dziś sobie ile miał w sobie determinacji i pewności siebie, ile groźby, którą roztaczał wokół siebie, ile przelanej krwi . Aż do momentu spotkania z Chrystusem pod Damaszkiem. Upadek z konia i pytanie: " Dlaczego Mnie prześladujesz?" Nie odpowiada , lecz pyta:  " Kto jesteś Panie?" Intuicja czy strach kazały mu zawołać "Panie!?"

Szaweł, odtąd Paweł doświadczył nawrócenia. Przeżył i doświadczył wiele, czego dowodem są Jego listy i słowa o spotkaniu z Chrystusem Zmartwychwstałym i drodze jego nawrócenia. Zmieniło się Pawła serce i myślenie, jakże inny człowiek, oddany Chrystusowi i zatroskany o uczniów.  W listach, które pozostawił, pozostawił wiele światła, którego przeniknęło do jego serca, i tym się dzieli z Tymoteuszem, Tytusem i z wieloma wspólnotami, do których posłał go Bóg.  Odkąd sam upadł na ziemię, nie pozwolił upaść żadnemu Słowu, które usłyszał i któremu pozostał wierny. Ogień miłości, który rozpalił w nim Duch Święty rozprzestrzeniał dalej, pisząc hymn o Miłości, przestrzegając , przed wszystkim, co od Niej oddała. 

Któż jak Bóg!

 

 Błogosław,  duszo moja Pana i wszystko, co jest we mnie, święte Imię Jego. Błogosław, duszo moja Pana i nie zapominaj o wszystkich dobrodziejstwach Jego. 

Święty Michale Archaniele wspomagaj nas w walce, gdy zapominamy, że wszystko jest darem Boga. 

Święty Michale Archaniele wspomagaj nas w walce, gdy nieprzyjaciel próbuje zaprzeczyć darom Bożym. 

Święty Michale Archaniele wspomagaj nas w walce, gdy nieprzyjaciel rzuca w nas oskarżeniami, którymi chce zamknąć nam usta i serce na wdzięczność i łaskę. 

Któż jak Bóg, wołasz do wszystkich, którzy stracili nadzieje. 

Któż jak Bóg wołasz do tych, których pamięć wypełniona jest słowem niewiary i zwątpienia. 

Zstąp Święty Michale i przetnij mieczem wszystko, co wiąże serce i pamięć. Przetnij to, co zaciemnia umysł i spojrzenie, na Boga, na Jego Obecność i działanie.

Któż jak Bóg, niech zapłonie w sercach płomieniem miłości. 

Błogosław duszo, moja Pana i nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach.  

Jezus nie zaprzecza słowom Jana, lecz je kontynuuje.

 

Jan został uwięziony. Wielu nie podobały się Jego słowa wzywające do nawrócenia:  " Nawracajcie się, bo bliskie jest królestwo niebieskie". 

Jezus dowiedział się o tym, że uwięziono Jana, usunął się więc z Galilei, osiadł w Kafarnaum, w miejscu gdzie dokonał cudu na weselu w Kanie Galilejskiej. Tam był już znany, tam objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie, i tam rozpoczyna kolejny etap swojej działalności. Rozpoczyna słowami, które głosił Jan Chrzciciel potwierdzając, kładzie pieczęć na nauczaniu św. Jana Chrzciciela: "Nawracajcie się bo bliskie jest królestwo niebieskie". Następnie udaje się nad Jezioro Galilejskie i tam powołuje uczniów, tych których On sam chce. 

Słowo Boże jest aktualne i staje się tu i teraz. Również dzisiaj  Jezus powołuje tych, których On chce , aby z Nim byli.

Jezu, otwórz nasze serca, abyśmy umieli dostrzec chwałę, którą objawiasz każdego dnia podczas Eucharystii, byśmy Tobie uwierzyli. Amen.

Tylko Ona wie, jak jest.

Tylko Ona wie...

Nosiła w sercu słowa Jezusa, który odnaleziony w świątyni powiedział do zatroskanych o Niego Maryi i Józefa: " Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do Ojca?" I teraz już wie, że Jej Syn jest cały w tym, co należy do Jego Ojca. Poświęca temu, cały swój czas nie zważając na  zmęczenie i głód, którego sam doświadcza.

Maryja słyszy, co mówią o Jej Synu, dlatego chce być przy Nim. Nie dlatego, że wierzy oskarżycielom i tym, którzy już ocenili Jezusa ale dlatego, by pozostać przy Nim,  aby nie był sam. 

Maryjo, Matko najlepsza, pomóż nam pamiętać, że Ty nigdy nie zostawiasz nas samych, że przychodzisz i jesteś, gdy my zapominamy o Tobie. Dziękujemy, o Matko.

Pierwsze Świadectwo.

 

Myślę dziś o Janie Chrzcicielu... Stał między grzesznikami, padało wiele słów, było wiele ludzi, a wśród nich ujrzał Jezusa, o którym dał takie świadectwo: " Ujrzałem Ducha, który zstępował z nieba jak gołębica i spoczął na Nim. Ja Go przedtem nie znałem, ale Ten, który mnie posłał, abym chrzcił wodą, powiedział do mnie: " Ten, nad którym ujrzysz Ducha zstępującego i spoczywającego na Nim, jest Tym, który chrzci Duchem Świętym. Ja to ujrzałem i daję świadectwo, że On jest Synem Bożym."

Tłumy ludzi, ich pytania, wyznania nie zabiły w nim czujności i wrażliwości na głos Boży.  Usłyszał głos, Tego, który go posłał. Zobaczył i rozpoznał, Tego, który został posłany. Nie zwątpił, nie poddawał w wątpliwość. Pierwszy dał Świadectwo o Bogu w Trójcy Świętej jednemu.  

Nie tylko Mateusz.

 Jezus w domu Mateusza spotkał wielu celników i grzeszników.  Czy tylko Mateusza poruszyły słowa Jezusa, czy tylko w jego sercu dokonała się przemiana. Mateusz na przyjęcie  zaprosił wielu swoich przyjaciół - ilu z nich otworzyło się na dar uzdrowienia?  

Jezus wie, że grzech czyni nas bezradnymi.

  Sparaliżowani, jesteśmy bezradni jak dziecko, nieważne, co jest tego  powodem tego paraliżu:  choroba, strach, czy grzech. W każdym z tych przypadków potrzebujemy pomocy kogoś z zewnątrz.  W dzisiejszej Ewangelii czterech mężczyzn przyniosło di Jezusa człowieka sparaliżowanego.. Oprócz siły zewnętrznej posiadali również siłę ducha - wiarę. Jezus najpierw dostrzegł ich wiarę i następnie rzekł do paralityka: " Dziecko, dopuszczone są twoje grzechy. A siedziało tam kilku uczonych w Piśmie, którzy myśleli w  sercach swoich: " Czemu On tak mówi? On bluźni. Któż może odpuszczać grzechy, prócz jednego Boga? Jezus poznał zaraz w swym duchu, że tak myślą, i rzekł do nich: Czemu myśli te nurtują w waszych sercach? Cóż jest łatwiej:  powiedzieć parlitykowi: Odpuszczone są twoje grzechy, czy też powiedzieć: " Wstań, weź swoje łoże i idź do swego domu!" Otóż,  żebyście wiedzieli, że Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów- rzekł do paralityka: Mówię Ci: " Wstań weź swoje nosze i idź do swego domu! " On wstał, wziął zaraz swoje nosze i wyszedł na oczach wszystkich. Zdumieli się wszyscy i wielbili Boga, mówiąc: Nigdy jeszcze nie widzieliśmy czegoś podobnego. Mk 2,1 -12

Jezus wie, że grzech czyni nas bezradnymi, jak dziecko, jednak nie od razu usuwa w nas wiarę, czyni to stopniowo i powoli. Dlatego powtarzał:  "Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni jesteście". Jezus wie, o naszej bezradności, czy jednak my mamy świadomość, bo wydaje się nam że wiemy lepiej i czujemy się na siłach, tych fizycznych, a co z naszą, moją wiarą i siłą ducha?  Tylko Jezus może uzdolnić nas  do tego, byśmy przez Niego uzdrowieni i  umocnieni w wierze,  Jego mocą innych przynosili do Niego. 

Ponad tobą jaśnieje Pan.

 Powstań i świeć, bo przyszło Twe światło i chwała Pańska rozbłyska nad tobą. 

Bo oto ciemność okrywa ziemię i gesty mrok spowija ludy, a ponad Tobą jaśnieje Pan, i Jego chwała jawi się nad tobą". Iz 60, 1-2

Możesz żyć w ciemności duszo moja

 może gęsta mgła spowijać ziemię i wszystko wokół ciebie, ale ponad tym wszystkim jaśnieje Pan i Jego chwała jaśnieje nad tobą. 

Bo góry mogą ustąpić i pagórki się zachwiać, ale miłość Boga nie odstąpi od Ciebie. 

Rzuć okiem dokoła i zobacz (...). Zobaczysz i promienieć będziesz. 

" Co do Mnie, takie jest moje przymierze z nimi, mówi Pan: " Duch mój, który jest nad tobą, i słowa moje, które włożyłem ci w usta, nie znikną z twych ust, ani z ust twoich dzieci, ani z ust potomków twoich synów, odtąd i na zawsze." Iz 59, 21

Powstań i świeć światłem Słowa, którym obdarza Cię Pan, Twój Bóg.

Boże spojrzenie.

" Widziałem Cię" 

Widzisz mnie Jezu, jak nikt inny - dziękuję.

Spoglądasz tak, że nie muszę nic mówić,  bo wszystko wiesz i czuwasz, a jednak lubisz gdy mówię i słuchasz cierpliwe i uczysz mnie takiego słuchania - dziękuję Ci Jezu. 

Dziękuję, za piękną tęczę, która pojawiła się na niebie i przypomniałeś mi o swoim Przymierzu, że jesteś i czuwasz nad nami. 

Dziękuję, że byłeś w tym, co trudne i przeprowadziłeś mnie przez to.. dziękuję za słowa modlitwy, które włożyłeś w moje serce i za wszystko, co poleciłam Ojcu Niebieskiemu.. Dziękuję, uczysz mnie ufać i wierzyć i za tę chwilę również Ci dziękuję. Za trwanie pod Twoim spojrzeniem. 

Jego Imię jest święte.

Jezus. 

 " Nie nam Panie, nie nam, 

lecz Twemu Imieniu daj chwałę

za Twoją łaskawość i wierność". Ps 115 

Niech trwa w nas Jego Słowo.

" Niech trwa w was to, o czym słyszeliście od  początku. Jeżeli przetrwa w was to, o czym słyszeliście od początku, to wy będziecie trwać w Synu i Ojcu. A obietnica, którą On nam dał, jest życie wieczne. Napisałem wam o tym z powodu tych, którzy wprowadzają was w błąd. W was trwa namaszczenie, które otrzymaliście od Niego (...).Jego namaszczenie, które jest prawdziwe, a nie fałszywe, poucza was o wszystkim. Trwajcie więc w tym, czego was nauczył. " 1J 2, 24 - 26

Pośrodku was jest Ten, którego wy nie znacie powiedział Jan Chrzciciel do kapłanów i lewitów. A ja, a my czy żyję w świadomości, że trwa w nas namaszczenie, które otrzymaliśmy od Niego w Sakramencie chrztu i bierzmowania? Czy przetrwa w nas wiara w Jego Obecność, czy przetrwa w nas wiara w Jego Słowo?

Nie można inaczej.

" Gdy aniołowie odeszli od nich do nieba, pasterze mówili między sobą: Pójdźmy do Betlejem i zobaczmy, co się tam zdarzyło i o czym nam Pan oznajmił. Udali się też pośpiesznie i znaleźli Maryję, Józefa oraz leżące w żłobie Niemowlę. Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli, co im zostało objawione o tym Dziecięciu. A wszyscy, którzy to słyszeli, zdumieli się tym, co im pasterze opowiedzieli. Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu. A pasterze wrócili, wielbiąc i wysławiając Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, jak im to zostało przedtem objawione. Łk 2, 15 -20

Maryjo, zapatrzona w Dzieciątko, nie zdziwiły Cię słowa pasterzy, wierzyłaś i przyjęłaś ich słowa o aniele Pańskim, który ogłosił im radosną nowinę, o zastępach anielskich, które wielbiły Boga. Nie było w Tobie miejsca na zdziwienie i wątpliwości. Ty wiesz ile w nas wątpliwości i niedowierzania, ile pytań, czy rzeczywiście..? Naucz nas, Maryjo tak przyjmować słowa Boga, jak Ty je przyjęłaś i rozważałaś w swym sercu.  Naucz Twojej wiary, Twojego zasłuchania, i otwartości. Powiedz, że nie można inaczej gdy chodzi o Słowo.

Umiłował nas Bóg.

Umiłowałem cię od początku, na wieki.

 

Bóg jest z nami.

 Emmanuel, Bóg jest z nami.

Boskie Dzieciątko, Jezu, bądź pozdrowiony , bądź uwielbiony, bądź wywyższony w naszych sercach, domach i świątyniach. Dziękujemy, bo przyszedłeś, aby być Bogiem z nami i dla nas. Przychodzisz jako małe Dzieciątko, bo pragniesz doświadczyć wszystkiego, co ludzkie. Przychodzisz, by uświęcić to, co ludzie. Chcesz wzrastać pośród nas, byśmy z ufnością i bez leku zbliżyli się do Ciebie. Ty upodabniając się do nas, pragniesz upodobnić nas do siebie. Pozostań z nami o Emmanuelu. 

W dzień Twojego Narodzenia przyjmij w darze nasze serca i napełnij je Twoim błogosławieństwem. Amen.

Wierny, aż do końca.

Noszę w sercu obraz Jezusa, który w ostatnich dniach przywołuje Jana Chrzciciela. Słowa Jezusa o Janie to bardzo subtelna dla Niego pochwała. 

Gdy uczniowie Jana przychodzą do Jezusa z pytanie, czy jest On Tym, na którego  czekamy, Jezus udziela odpowiedzi odwołując się do uzdrowień, które dokonują się na ich oczach. Jezus nie mówi, ja to uczyniłem, tylko idźcie i oznajmijcie Janowi, to , co widzieliście, to czego byliście świadkami i gdy Oni już odchodzą Jezus kontynuuje świadectwo o Janie Chrzcicielu:    " Zapewniam was:  Nie ma  większego człowieka od Jana Chrzciciela". Uczniowie musieli słyszeć te słowa, które ich samych wypełniły nadzieją w sytuacji dla nic nie łatwej, gdy ich nauczyciel został uwięziony. Bardziej jednak ucieszyły ich słowa, które dla Jana stały się odpowiedzią:" On jest tym, o którym napisano: Oto Ja wysyłam mojego posłańca przed Tobą, aby przygotował Twoją drogę przed Tobą". Mt 11, 7 - 11

Jan, który w momencie spotkania Maryi z jego matką Elżbietą został napełniony Duchem Świętym nie przestaje być Jemu wierny,  a w chwili ciemności, posyła uczniów po Światło. 

Bardziej Boga niż ludzi słuchaj.

 " Gdy Jezus odchodził stamtąd, poszli za Nim dwaj niewidomi i krzyczeli: " Zmiłuj się nad nami, Synu Dawida!" Kiedy wszedł do domu, niewidomi podeszli do Jezusa, a On ich zapytał: " Czy wierzycie, że mogę to uczynić? Odpowiedzieli Mu: " Tak, Panie!" Wtedy dotknął ich oczu i powiedział: " Niech się wam stanie według waszej wiary". I odzyskali wzrok. A Jezus surowo im nakazał: Pamiętajcie, żeby się o tym nikt nie dowiedział". Oni jednak, skoro wyszli, rozpowiadali o Nim po całej okolicy." Mt 9, 27 - 31

Wmieszali się w tłum i tłum podprowadził ich do Jezusa. Wierzyli, że skoro inni to i oni mogą zostać uzdrowieni. Wielka była ich determinacja, wielkie zasłuchanie, by pójść za właściwych głosem, bo przecież Jezusa nie widzieli. Gdy Jezus ich uzdrowił przestali Go słuchać i znów poszli za tłumem...

Do Boga należy Słowo..

 

Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi...

Wysławiam Cię Jezu, 

Wysławiam Cię Duchu Święty, który działasz wyprzedzając łaską chwile i wydarzenia, które mają nadejść. Tylko Ty wiesz o czym mówię. Twoje Słowo przygotowuje mnie do tego, o czym tylko Ty wiesz. Czy można zdając sobie z tego sprawę uczynić cokolwiek? W ten wieczór więc przychodzę  by  uwielbiać i dziękować, za Twoje przypomnienie, " mistrzostwo świata", na które sama bym nie wpadła, a które niech pozostanie naszą tajemnicą. Chwała Tobie Panie. Amen. Człowiek może się wysilać,  ale do Boga należy Słowo, na którym  niech skupione pozostaje  moje serce. Amen.

Powrócić do dziecięctwa.

" W tej właśnie chwili Jezus rozradował się w Duchu Świętym i powiedział: " Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że ukryłeś to przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś tym, którzy są jak małe dzieci. Tak, Ojcze, bo tak się Tobie spodobało. Mój Ojciec przekazał mi wszystko i nikt nie wie, kim jest Syn, tylko Ojciec, ani kim jest Ojciec, tylko Syn, i ten, komu Syn zechce objawić. Zwracając się na osobności do uczniów, powiedział: " Szczęśliwe oczy, które widzą, to, co wy widzicie. Bo mówię wam, że wielu proroków i królów chciało zobaczyć to, co wy widzicie, a nie zobaczyli; i usłyszeć, to, co wy słyszycie, a nie usłyszeli. Łk 10, 21 - 24

Wysławiam Cię Ojcze, bo zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś tym, którzy są jak małe dzieci. 

Wiesz Panie, że małe dziecko upada, że jest bezradne, że szuka pomocy i wsparcia, a zdarza się, że wchodzi do miejsc z których samo nie potrafi się wydostać i wtedy przestraszone krzyczy i woła o pomoc. Pomimo tego, postawiłeś je za wzór. Ale wiesz też, że małe dziecko w całej swej bezradności jest szczere i przejrzyste, i zawsze czuwa spoglądając, czy rodzic na niego patrzy. Intuicyjnie pragnie poczuć się bezpiecznie.  Ufa i kocha bezwarunkowo.

Kocha miłością daną przez Ciebie, jeszcze nie zdołał jej zatracić, zniekształcić. Dlatego dla Ciebie jest tak ważne, byśmy stając się dziećmi powrócili do pierwotnej miłości, tej przejrzystej i bezwarunkowej, by Bóg Ojciec  patrząc na nas mógł powiedzieć : Oto prawdziwe dziecko, w którym nie ma podstępu.

A ja? Ile jest we mnie z postawy dziecka?  

Najmniejsza największym darem.

 Święto Ofiarowania Najświętszej Maryi. 

Słowa z Apokalipsy św. Jana, które które dziś Kościół podaje nam do czytania i rozważania obrazują dzisiejsze święto Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny.

Św. Jan napisał: " Ja, Jan ujrzałem: a oto Baranek stojący na górze Syjon, a z Nim sto czterdzieści cztery tysiące, mających imię Jego i imię Jego Ojca na czołach swoich wypisane (...) I śpiewają jakby pieśń nową p przed tronem (...). Ci Barankowi towarzyszą dokądkolwiek idą" Ap 14, 1 -5

Maryja również, całe Jej życie od momentu ofiarowania swojego życia na służbę Bogu, było Jej towarzyszeniem Barankowi, dokądkolwiek idzie, aż po krzyż.  Podobnie dzisiejsza Ewangelia prowadzi porusza wątek ofiary, daru serca, który widzimy w postawie ubogiej wdowy,  w której stronę Jezus kieruje swoje spojrzenie. 

Nic nie pozostaje nie zauważone przed Obliczem Boga.  On widzi każdy najmniejszy dar i ofiarę, najmniejszy gest serca, tylko Bóg. On pierwszy nas umiłował. 

Jest Jezus!

" Bądź dobrej myśli, wstań, woła cię!"

                                 Mk 10, 46 - 52

Słowo Jezusa sprawia, że rodzi się w sercu dobra myśl, która motywuje do działania, do dobrego czynu. Dobra myśl o sobie i o innych, bo można " z założenia" myśleć źle o sobie i o innych. Tymczasem, Słowo Boże mówi wyraźnie: " Bądź dobrej myśli".  Nawet jeśli nieprzyjaciel na różne  prowokuje cię, to ty bądź dobrej myśli, jest Jezus i woła cię, każdego dnia. 

Pamięć o Obecności.

"Bóg nie jest Bogiem umarłych, lecz żywych; wszyscy bowiem dla Niego żyją. Łk 20, 38

"Bo w rzeczywistości jest On niedaleko od każdego z nas. W Nim bowiem żyjemy, poruszamy się i jesteśmy." Dz 17,  27 -28

W Bogu wszystko jest łaską.

 

Słowa z dzisiejszej Ewangelii o obrotnym zarządcy - Łk 16, 1-8 - przywołują mi na myśl słowa z Księgi Proroka Izajasza:

 " Tak mówi Pan, Twój Odkupiciel, Święty Izraela: Ja Jestem Pan, Twój Bóg pouczający cię o tym, co pożyteczne, kierujący tobą, na drodze, którą kroczysz. O gdybyś zważał na me przykazania, stałby się pokój twój jak rzeka, a sprawiedliwość twoja jak morskie fale. " Iż 48, 17 -  18

Zarządca kombinował, co uczynić by pomimo utraty urzędu  nie stracić  korzyści i relacji z podobnymi sobie. Kombinował nad tym, co ludzkie i przemijające, aczkolwiek potrzebne do życia. Pan Jezus posłużył się tym przykładem, by zwrócić uwagę słuchających Go na wysiłek jaki wkładają ludzie tego świata, by zyskać, to, co przemija. 

Tymczasem w Bogu jest coś więcej i wszystko jest łaską. Pan Jezus pozwala nam  ciągle na nowo doświadczyć mocy Jego Słowa.

Jezus przechodzi przez Twoje i moje życie.

 " Zacheuszu, zejdź! Pospiesz się, bo dziś muszę zatrzymać się w twoim domu". 

Zacheusz chcąc zobaczyć Jezusa, który miał przechodzić przez miasto, wszedł na sykomorę. Jak wielkie musiało być jego zdziwienie, gdy  Jezus pierwszy go dostrzegł i przywołał. On, zwierzchnik celników pierwszy wychodził z inicjatywą i w tym przypadku również wydawało się jemu, że znalazł sposób by  ujrzeć Jezusa. 

Zejdź! Jeśli chcesz spotkać Jezusa przestań patrzeć z góry na wszystkich i  nie spuszczaj wzroku, by widzieć tylko siebie,  lecz spójrz w górę! 

Któż jak Bóg!

 

Pamiętamy.

 

Święty Janie Pawle II, 

nasz Ojcze Święty,

 módl się za nami. 

Bóg nikogo nie wyklucza.

 Miejcie w sobie sól, miejcie światło mówił Jezus do Apostołów, by nie stali się  niewidoczni jak groby pobielane, po których ludzie bezwiednie przechodzą. 

Można się stać niewidocznym, niewyraźnym, można stać się letnim, by nie rzucać się w oczy, by pozostać z tyłu. Tymczasem Jezus mówi: Obyś był zimny albo gorący, nie letni. Nawet jeśli otoczenie tego oczekuje od ciebie, byś się nie wychylał, byś się nie narażał, byś czasami nie stał się bardziej wyrazistym. Kogo posłuchać, komu dać wiarę, czemu pozwolić się kształtować: Opinii ludzkiej czy Bożemu Słowu? A może przez ciebie Bóg chce zmienić świat? Ten, który jest najbliżej ciebie, w twoim domu, we własnym sercu, bo Bóg nikogo nie wyklucza. 

Pytanie zasadnicze.

Gdy dopełniły się dni Jego wzięcia z tego świata, postanowił udać się do Jeruzalem, i wysłał przed sobą posłańców. Ci wybrali się w drogę i weszli do pewnego miasteczka samarytańskiego, by przygotować Mu pobyt. Nie przyjęto Go jednak, ponieważ zmierzał do Jeruzalem. Widząc to, uczniowie Jakub i Jan rzekli: " Panie, czy chcesz byśmy powiedzieli: Niech ogień spadnie z nieba i pochłonie ich?" Lecz On, obróciwszy się, zgromił ich. I udali się do innego miasteczka. Łk 9, 51 - 56

Uczniowie po trzech latach obecności przy Jezusie nauczyli się pytać Go, czy to czego pragną, jest zgodne z Jego wolą: " Panie, czy Ty tego chcesz? " W ich sercu zrodziła się chęć ukarania Samarytan, którzy nie przyjęli Jezusa, bo zmierzał do Jerozolimy. Zarówno uczniowie, jak i Samarytanie mieli powód,  dla którego podjęli lub chcieli podjąć jakąś decyzję. Uczniowie jednak wiedzieli, że muszą działać w Imieniu Jezusa, dlatego pytają: Panie, czy chcesz abyśmy tak uczynili?  Wystarczyło spojrzenie Jezusa, aby zrozumieli, że nie takie są pragnienia Jezusa. 

Samarytanie nie musieli już pytać, wiedzieli, że Jezus pragnie zatrzymać się u nich, a mimo to, pozostali obojętni. 

A ja? Czy pamiętam o tym zasadniczym pytaniu,  gdy podejmuję decyzje?

 

Tylko Słowo Boga jest Prawdą.

 Gdy wszyscy pełni byli podziwu dla wszystkich czynów Jezusa, On powiedział do swoich uczniów: Weźcie wy sobie dobrze do serca te słowa: Syn Człowieczy będzie wydany w ręce ludzi. Lecz oni nie rozumieli tego powiedzenia ; było ono zakryte przed nimi, tak, że go nie pojęli, a bali się Go zapytać o nie. Łk 9, 43 - 45

Jezus doskonale wiedział, że Ci którzy wyrażają podziw dla Niego już wkrótce będą krzyczeć, że już nie chcą Jezusa lecz Barabasza. Dlatego Jezus mówi: " Posłuchajcie uważnie tych słów", a nie tych które są wynikiem emocji, a nie Bożego Ducha. Nie to, co mówią ludzie daje nadzieję, lecz tylko Słowo Boga, które jest wieczne, przez Które wszystko, co dobre się staje.

Chcę zobaczyć Jezusa.

Czy moje dziś " Chcę zobaczyć Jezusa" jest pierwszym przed Jego spojrzeniem?

Wczoraj Jezus spojrzał i zobaczył Celnika Mateusza i powiedział do niego:

 "Pójdź za Mną". 

Moje pragnienie spotkania z Jezusem, ujrzenia Go jest zawsze owocem Jego Łaski, Jego pragnienia. " Tak bardzo pragnąłem spożyć tę Ucztę z wami, powie w Wieczerniku. "Pragnę" zawoła z Krzyża. 

Jego spojrzenie jest zawsze pierwsze, Jego Miłość zawsze na początku, to ona wydobywa z nas wszytko to, co najpiękniejsze, czy możemy od Miłości Boga uciec, czy możemy ukryć się przed spojrzeniem Boga, który podnosi ku wyżynom nieba. 

To prawda :Dobry jest nasz Bóg ! Jezu, nie dozwól, byśmy kiedykolwiek od Ciebie uciekali, a jeśli zdarzy się tak, to odnajdź nas, proszę...

By pozostać w świetle słowa.

 

Jezus powiedział do tłumów: Nikt nie zapala lampy i nie przykrywa jej garncem, ani nie stawia pod łóżkiem, lecz umieszcza na świeczniku, aby widzieli światło ci, którzy wchodzą. Nie ma bowiem nic skrytego, co by nie miało być ujawnione, ani nic tajemnego, co by nie było poznane i na jaw nie wyszło. Uważajcie więc, jak słuchacie. Bo kto ma, temu będzie dane, a kto nie ma , temu zabiorą nawet to, co mu się wydaje, że ma. Łk 8, 16 - 18

Tylko serce dobre i szlachetne uchwyci i  zatrzyma słowo, i pozwoli, by przyniosło plon obfity.  " Uważajcie więc jak słuchacie" - powie Jezus. W jakim stanie jest twoje i moje serce? Serce dobre i szlachetne, serce święte ma tylko Maryja, to Ona przyjęła Słowo i strzegła Go. Jak bardzo musiała być podobną do Jezusa skoro została zauważona w tłumie wśród uczniów i ktoś zauważył Jej obecność i doniósł o tym Jezusowi. Jak bardzo Jezus był podobny do Maryi skoro ktoś patrząc na Jezusa błogosławił Maryję mówiąc z tłumu: " Błogosławione łono, które Cię nosiło, a Jezus niezmiennie, jak wtedy, tak i dziś odpowiada:  " Błogosławieni ( Moimi braćmi i siostrami )są ci,  którzy słuchają Słowa Bożego i wypełniają je".

Niepojęta Miłość.

 

• Matko Bolesna, módl się za nami.

Maryjo naucz mnie milczeć w cierpieniu i wytrwać w nim. 

Bóg potrzebował Maryi.

 

Dziś Święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. Dzień urodzin Matki Bożej.  

Bóg potrzebował Maryi dla Jezusa i potrzebuje Jej dla nas. Jezus pragnie, aby Maryja była bardziej znana i kochana  - powie Maryja w Fatimie. By móc pokochać, trzeba najpierw poznać, by poznać z Nią się spotkać i Jej wysłuchać. Usłyszeć z Jej milczenia i postawy, i tego,  co powiedziała w Kanie Galilejskiej i do świętych, którzy odpowiedzieli na Jej zaproszenie. 

Jeśli już spotkałeś Maryję, będziesz ciągle jej szukał i powracał....

Bo Maryja wciąż idzie z nami.

Modlitwa Jezusa przemienienia serca.

 

To nie nasza modlitwa, lecz modlitwa Jezusa uwalnia, uzdrawia i  przemienia ludzkie  serca. Jezus dziś całą noc spędził na modlitwie. 

" Z nastaniem dnia przywołał swoich uczniów i wybrał spośród nich dwunastu, których też nazwał apostołami (....). Zszedł z nimi na dół i zatrzymał się na równinie; był tam liczny tłum Jego uczniów i wielkie mnóstwo ludu z całej Judei i z Jeruzalem oraz z nadmorskich okolic Tyru i Sydonu, przyszli oni, aby Go słuchać i znaleźć uzdrowienie ze swych chorób. Także i ci, których dręczyły duchy nieczyste, doznawali uzdrowienia. A cały tłum starał się Go dotknąć, ponieważ moc wychodziła od Niego i uzdrawiała wszystkich. Łk 6, 12 -19

Wszyscy, którzy przyszli do Jezusa i chcieli doznać jakiejś łaski, mięli w sercu jej pragnienie, a to oznacza, że otworzyli przed Nim swoje serce i dopuścili do siebie łaskę Chrystusa, " a moc wychodziła od Niego i uzdrawiała wszystkich" - powie ewangelista Wszyscy, którzy przyszli otworzyli przed Nim doznali uzdrowienia. Czy wierzę w moc modlitwy Jezusa, który nieustannie wstawia się za nami, co więcej w każdej sekundzie, gdzie sprawowana jest Eucharystia On składa się za nas w Ofierze. Czy znasz kogoś kto tak modli się za ciebie? 

Ocalasz czy niszczysz?

 " W szabat Jezus wszedł do synagogi i nauczał. A był tam człowiek, który miał uschłą prawą rękę. Uczeni zaś w Piśmie i faryzeusze śledzili Go, czy w szabat uzdrawia, żeby znaleźć powód do oskarżenia Go. On wszakże znał ich myśli i rzekł do człowieka, który miał uschłą rękę: "Podnieś się i stań w środku!" Podniósł się i stanął. Wtedy Jezus rzekł do nich: " Pytam was: Czy wolno w szabat czynić coś dobrego, czy coś złego, życie ocalić czy zniszczyć?" I spojrzawszy dokoła po wszystkich, rzekł do niego: " Wyciągnij rękę! " Uczynił to, i jego ręka stała się znów zdrowa. Oni zaś wpadli w szał i nagradzali się między sobą, jak mają postąpić wobec Jezusa. Łk 6, 6 -11

Tego dnia w synagodze zgromadziło się wiele ludzi, wiele osobowości. Jedni przyszli, by się pomodlić  wysłuchać słowa, inni po to, by śledzić Jezusa, który poprzedniego szabaty powiedział, że to nie oni lecz Syn Człowieczy  jest Panem szabatu. A gdy Jezus uzdrowił człowieka, który miał uschłą rękę oni wpadli w szał i naradzali się, co uczynić z Jezusem. Czy można w takim stanie podjąć właściwą decyzję? Jezus doskonale wiedział, że uczeni w Piśmie i faryzeusze Go śledzą, że szukają powodu do oskarżenia Jezusa. Jezus tymczasem pełni wolę Ojca, który Go posłał, " by ocalić, to co zginęło". 

Jest wreszcie w synagodze człowiek, który cierpi, który nie ma odwagi podnieść się, by nie spotkać się z osądem ludzkim. Jesus zauważył go również i poprosił, by wstał i stanął na środku i wyciągnął rękę, którą ukrywał. Uczynił to i ręką jego stała się zdrowa. 

Do której postaci z dzisiejszej Ewangelii jest mi bliżej? Do człowieka, który chowa się przed Jezusem? Czy może jestem współczesnym faryzeuszem, który wypatruje błędu innych, by samemu poczuć się lepszym? Do jakiej postawy jest mi bliżej: ocalić, czy zniszczyć, podnieść czy poniżyć. Obdarzyć życiem czy pozbawić kogoś sensu życia? 

Jezu, który przynosisz Życie, naucz nas dzielić się Tobą, który jestem Drogą, Prawdą i Życiem.