Uwolnić serce.

Mojżesz, wstawszy rano, wstąpił na górę, jak mu nakazał Pan,
 i wziął do rąk tablice kamienne. A Pan zstąpił w obłoku, i Mojżesz zatrzymał się
 koło Niego, i wypowiedział imię Pana.

Przeszedł Pan przed jego oczyma i wołał: Pan, Pan, Bóg miłosierny i łagodny,

 nieskory do gniewu, bogaty w łaskę i wierność.
 Natychmiast Mojżesz skłonił się, aż do ziemi i oddał pokłon, mówiąc:
Jeśli darzysz mnie życzliwością, Panie, to proszę,

niech pójdzie Pan pośród nas. Jest to wprawdzie lud o twardym karku,

ale przebaczysz nasze winy  nasze grzechy, a uczynisz nas swoim dziedzictwem.  Wj 34, 4b - 6.8-9

Modlitwa Mojżesza z Panem zapisana  już we wcześniejszych wersetach
 i mówi o wielkiej przyjaźni i przynosi  zapewnienie, że znalazł on łaskę
 w oczach Pana, i On zna go  doskonale. /Wj 33 ,11. 17/

Pomimo tego " wyróżnienia" Mojżesz, nie wywyższa się,
 lecz w postawie pokornego uniżenia, staje po raz kolejny przed Panem.
 Nie zaprasza, lecz prosi Pana. Prosi, bo wie, że jest to Jego lud.

Więc, prosi, by przeszedł pośród niego. Mojżesz, ma świadomość,
że bez obecności Boga nie zdoła wykonać zleconego mu zadania.
Jednocześnie wie, że tylko dzięki Bożej łasce, serca wielu spośród ludu
 są zdolne przemienić się i powrócić do Pana. Dzięki Bożej Obecności.

Pan przechodzi pośród  ludu, i mógłby zniszczyć całe to zło, które dostrzega ,
wytopić je, usunąć jak chwast, ale nie może tego uczynić,
bo wtedy zniszczył by tych, którzy do tego zła przylgnęli,
 uchwycili się go i nie chcą go odrzucić. Więc Pan cierpliwie czeka. 

        I o tym mówi ewangelista Mateusz :

"Gdy ludzie spali, przyszedł nieprzyjaciel, nasiał chwastu pomiędzy pszenicę i odszedł ...

Wtedy słudzy rzekli: Czy chcesz, żebyśmy poszli i powyrywali go. On odparł: Nie. Gdyż w czasie zbierania chwastu moglibyście wyrwać z nim także pszenicę.

  " Pozwólcie im rosnąć razem, aż do żniw" / Mt 13, 26nn/

Czego dziś, uczy mnie Słowo Boże, do czego zachęca?

Co powinnam odrzucić, by Pan mógł swobodnie przechodzić pośród mojego serca?