Stać się jak dziecko.

" Jeśli się nie staniecie jak dzieci."

Dziecko wzrastające w Miłości, czy wiesz, że Bóg Ciebie kocha? Czy wierzysz w Jego Miłość, która nie spuszcza Ciebie z oczu? 

Czy wierzysz, że gdy upadniesz, wyciąga do ciebie dłoń i chce cię podnieść, nawet, gdy ty uparcie powtarzasz: ja sam! Pozwala ale On nie traci cię z oczu, więcej,  dłońmi swoimi otacza cię byś nie uderzył o kamień i zranił się. Nie spuszcza cię z oczu, gdy jesteś już silny i samodzielny. I wierzysz we własne siły i zdolności, albo zwyczajnie wstyd ci jest prosić o pomoc, bo duży już jesteś. Tak ci się zdaje, ale ciągle potrzebujesz oparcia, ciągle potrzebujesz Jego wsparcia, Jego światła, Jego łaski. Czy to małe dziecko, gdyby nie patrzyło w górę ujrzałoby twarz Maryi? Zachwycające piękno, czułość Matki zobaczyć może tylko ten, kto ma serce i duszę dziecka , kto nie boi się pytać, kto nie przestaje poszukiwać i nie wie, co to kłamstwo. Pozwala ogarnąć się Miłości. 

Pan jest pośród nas.

 

" Nabierz ducha Zoeobabelu, nabierz ducha arcykapłanie Jozue, nabierz też ducha, cały ludu ziemi, mówi Pan. Do pracy! Bo ja jestem z wami, mówi Pan Zastępów. Według przymierza, które zawarłem z wami. Duch mój stale przebywa pośród was. Nie lękajcie się!"

Pan jest pośród nas! Jest i działa! Niech Pan Bóg będzie uwielbiony! 

Nabierz ducha, duszo moja ,  bo Pan Jest pośród Ciebie. Bez Niego jak piórko na wietrze unoszeni przez wiatr, deptani , upadający i znów wznoszeni. 

W Nim i z Nim wszystkim, co szlachetne i dobre, zdolni, by walczyć i kochać.

Tylko miłość Jezusa czyni możliwym, to co niemożliwe.

Ile znieść może serce, ile udźwignąć? 

-   Samo z siebie niewiele.

Ile przyjąć zdoła nienawiści, gniewu?

 - Cały bezmiar.

Niby silni, a jednak słabi i bezradni, jak  dziecko.

Nie o takiej dziecinności mówi Jezus:

" Jeśli się nie staniecie jak dzieci".

Maryjo, skąd w Tobie tyle siły, skąd tyle cierpliwości, skąd tyle miłości, która stanowi tamę dla całego zła, że nie dociera, nie brudzi tylko strasznie boli. Bo widzisz ból, bo widzisz, złość, gniew i nienawiść i cały grzech, i wszystkie łzy dzieci tych małych i tych dużych, które darował Ci Jezus. 

Tylko Jezus, tylko Jego miłość sprawia, że Ty tak wrażliwa, tak czuła i delikatna, możesz unieść tak wiele i odeprzeć całe zło tego świata. Maryjo, Matko o zranionym sercu, dziękuję, że jesteś i czuwasz i osłaniasz nas płaszczem Twojej miłości. Maryjo ze łzami w oczach nad nami, szepnij słowo za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.  

 

Maryjo, Królowo Polski, dziękujemy!

" Zwycięstwo, gdy przyjdzie, będzie to zwycięstwo Matki Najświętszej."

Bez Jezusa nie dasz rady.

Widząc to, Szymon Piotr przypadł  Jezusowi do kolan i rzekł :" Wyjdź ode mnie Panie, bo jestem człowiek grzeszny." Łk 5, 1 - 11

Jezus zawsze zwycięża.

Jezus przyszedł do Nazaretu, gdzie się wychował. W dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby czytać. Podano Mu księgę proroka Izajasza. Rozwinąwszy księgę, natrafił na miejsce, gdzie było napisane: " Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie, abym uciśnionych odsyłał wolnych, abym obwoływał rok łaski od Pana. Zwinąwszy księgę oddał słudze i usiadł, a oczy wszystkich w synagodze były w Nim utkwione. Począł więc mówić do nich: " Dziś spełniły się te słowa Pisma, któreście słyszeli. A wszyscy przyświadczali Mu i dziwili się pełnym wdzięku słowom, które płynęły z ust Jego. I mówili, czyż nie jest to syn Józefa? Wtedy rzekł do nich: Z pewnością powiecie Mi to przysłowie Lekarzu ulecz samego siebie; dokonajże i tu w swojej ojczyźnie tego, co  się wydarzyło w Kafarnaum. I dodał: Zaprawdę powiadam wam: Żaden prorok nie jest mile widziany w swojej ojczyźnie (...) Na te słowa wszyscy w synagodze unieśli się gniewem. Porwali Go z miejsca, wyrzucili Go z miasta i wyprowadzili aż na stok góry, na której ich miasto było zbudowane, aby Go strącić. On jednak przeszedłszy pośród nich oddalił się. Łk 4, 16 - 30

Dopóki mówił słowa według ich myśli, upodobania, przytakiwali,uśmiechali się  i byli pełni podziwu. Pytali:" Skąd On to ma?"

Jezus, pełen chwały i majestatu Boga, napełniony Duchem Świętym i mocą. Żadne słowo ludzkie nie jest zdolne Go określić, żadnemu słowu On się nie przypodoba. Wydawało się ludziom, że mają władzę nad Jezusem, że zdołają zapanować nad nim, że uda się im wyprowadzić, strącić z góry, że zdołają Go zabić przybiwszy do krzyża. Tymczasem On przeszedł pośród nich i oddalił się. Oddalił się również na trzy dni i Zmartwychwstał. Żyje i przechodzi pośród nas. Tak!  Jezus Chrystus żyje i przychodzi do naszych domów i miejscowość, przychodzi. Staje w naszych Kościołach. I tak jak wtedy, tak i dzisiaj, byli i są ludzie, którym wydaje się, że zdołają Go strącić, stracić, zniszczyć. Jezus żyje i zawsze zwycięża w Kościele, a także  w moim i twoim sercu. Jeżeli tylko pozwolimy by Jego słowo nas uzdrawiało i  prowadziło. 

On jest.

Okno Życia. Pierwszy raz widziałam takie okno. Nazwałam je Oknem Życia. A ile już razy widziałam takie Ołtarze Życia, ile razy spotkałam się ze Słowem Życia, Chlebem Życia, i jeszcze w konfesjonale:  sakrament przywracający mnie do Życia.  Wszędzie obecny jest On - Jezus, który powiedział o sobie, że jest Drogą, Prawdą i Życiem. Jest Słowem, które pozwala mi wytrwać na drodze suchej i bezpiecznej. Jest Prawdą, która pozwala jaśnieć życiem, a które tak łatwo mogę zgubić, wypłukać tym, co niesie świat. Święty Augustyn powiedział: "  I chodzą ludzie podziwiać szczyty gór i wzdęte fale morza, i szerokie nurty rzek, i przestwór oceanu, i kręgi gwiezdne, a siebie zaniedbują". O co tak naprawdę walczę?  On jest i na ołtarzu,  i w Słowie, i w konfesjonale i  tabernakulum. W każdy możliwy sposób otwiera Okno Życia: Serce. A co jest w moim sercu? 

 

Modlitwa do Jasnogórskiej Matki Kościoła.

Jasnogórska Matko Kościoła, z chórami Aniołów i świętych naszych Patronów klękamy w pokorze u stóp Twego tronu. Ty od wieków jaśniejesz cudami i łaskami na Jasnej Górze - stolicy Twego miłosierdzia.

Wejrzyj na nasze serca, które Ci przynoszą hołdy czci i oddanej miłości. Rozbudź wśród nas serca świętych, kształtuj prawdziwych apostołów wiary, umacniaj miłość do Kościoła świętego, wyjednaj nam upragnione łaski....

Matko o zranionym obliczu, składam w Twe ręce siebie i wszystkie drogie mi osoby. Tobie ufam, liczę na Twe orędownictwo u Syna ku chwale Boga w Trójcy Jedynego. Amen.

 

Jak grób pobielany czy świadek Chrystusa?

 

Jezus przemówił tymi słowami: " Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy! Bo podobni jesteście do grobów pobielanych, które z zewnątrz wyglądają pięknie, lecz wewnątrz pełne są kości trupich i wszelkiego plugastwa. Tak i wy z zewnątrz wydajecie się ludziom sprawiedliwi, lecz wewnątrz pełni jesteście obłudy i nieprawości. Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy! Bo budujecie groby prorokom i zdobicie grobowce sprawiedliwych, i mówicie:" Gdybyśmy żyli za czasów naszych przodków, nie bylibyśmy ich wspólnikami w zabójstwie proroków". Przez to samo przyznajecie, że jesteście potomkami tych, którzy mordowali proroków. Dopełnicie i wy miary waszych przodków". Mt 23, 27 - 32 

Kim jestem? Wczoraj w uroczystość świętego Bartłomieja , ewangelicznego Natanaela Jezus pochwalił postawę szczerości i prawdziwego stawania przed Bogiem na modlitwie. Pochwalił człowieka, w którym nie ma podstępu i zakłamania. W dzisiejszym czytaniu, Jezus gani postawę obłudy i zakłamania, postawę człowieka, który zabija w sobie i w innych dary i owoce Ducha Świętego. Gani człowieka, który gromadzi w sercu złość i niegodziwość i nie ma w nim prawdy, żyje na pokaz. Ile we mnie jest Prawdy? Czy pozwalam jej wzrastać, a ile we mnie fałszu ? Jezus nie przestaje mnie kochać i czeka na moje nawrócenie. Czy wierzę Jezusowi? 

Zaproszeni na ucztę.

 (Mt 22, 1-14)

Jezus w przypowieściach mówił do arcykapłanów i starszych ludu: «Królestwo niebieskie podobne jest do króla, który wyprawił ucztę weselną swemu synowi. Posłał więc swoje sługi, żeby zaproszonych zwołali na ucztę, lecz ci nie chcieli przyjść. Posłał jeszcze raz inne sługi z poleceniem: „Powiedzcie zaproszonym: Oto przygotowałem moją ucztę; woły i tuczne zwierzęta ubite i wszystko jest gotowe. Przyjdźcie na ucztę!” Lecz oni zlekceważyli to i odeszli: jeden na swoje pole, drugi do swego kupiectwa, a inni pochwycili jego sługi i znieważywszy, pozabijali. Na to król uniósł się gniewem. Posłał swe wojska i kazał wytracić owych zabójców, a miasto ich spalić. Wtedy rzekł swoim sługom: „Uczta weselna wprawdzie jest gotowa, lecz zaproszeni nie byli jej godni. Idźcie więc na rozstajne drogi i zaproście na ucztę wszystkich, których spotkacie”. Słudzy ci wyszli na drogi i sprowadzili wszystkich, których napotkali: złych i dobrych. I sala weselna zapełniła się biesiadnikami Wszedł król, żeby się przypatrzyć biesiadnikom, i zauważył tam człowieka nieubranego w strój weselny. Rzekł do niego: „Przyjacielu, jakże tu wszedłeś, nie mając stroju weselnego?” Lecz on oniemiał. Wtedy król rzekł sługom: „Zwiążcie mu ręce i nogi i wyrzućcie go na zewnątrz, w ciemności! Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów”. Bo wielu jest powołanych, lecz mało wybranych".

Bóg organizuje ucztę dla Syna, zaprasza wybranych, lecz ci, nie przychodzą, mają ważniejsze sprawy, a na dodatek nie okazują szacunku, lekceważą sługi i zabijają. Bóg nie pozwala z siebie drwić. Wreszcie posyła inne sługi na drogę, by przyprowadzili wszystkich, których napotkają. Wszyscy, którzy skorzystali z zaproszenia zdążyli się ogarnąć, oprócz jednego.  Nie miał czasu ? Nie zdążył? 

Pan Bóg każdemu daje wystarczająco dużo czasu i jeszcze więcej łaski, czy przyjmę, czy zdążę, czy najpierw uwierzę, że do mnie kieruje zaproszenie: Przyjdź na Eucharystię, przystąp do sakramentu pokuty.

Potrzebujemy Maryi.

Potrzebujemy Maryi - Matki 

Nie zniechęcaj się.

Jezus. Jego Obecność, Jego spojrzenie nie jest przeszkodą, czy wierzysz, że Jezus chce dla ciebie szczęścia? Czy  dotarło do ciebie Jego spojrzenie? Nie? To uwierz, że On jest i to bliżej niż jesteś w stanie sobie wyobrazić. Taką wiarę miała kobieta kananejska, która  patrząc na Jezusa prosiła: " Panie, dopomóż mi". Taką wiarę miał święty Piotr, gdy patrzył na Jezusa, mówiąc:" Jeśli to Ty jesteś, to każ mi przyjść do siebie po wodzie".

Mówię, że wszystko wiem, a jednak uciekam, bo słowa, bo doświadczenie, bo wydarzenia.. Mówię, że wierzę, ale szybko się zniechęcam. 

To, co jest w Tobie silniejsze? Co w Tobie zwycięża: doświadczenie Łaski, czy wydarzenia? Słowo Boże, czy świata. Spojrzenie Jezusa,  czy ludzi? Miłość, czy nienawiść. Czemu się poddasz? Nie pozwól przesłonić sobie Jezusa, nie pozwól zagłuszyć w sercu Słowa, nie pozwól odebrać sobie nadziei, że Jezus jest i każdą przeszkodę pokonuję razem z Tobą. Stań w promieniach Łaski. 

Modlitwy do Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel.

 Maryjo, Kwiecie Karmelu, naucz mnie przyjmować Bożą wolę, zgadzać się na piękno, którym chce mnie przybrać Bóg. Amen.

Maryjo, Winnnico Kwiecista, naucz mnie trwać w Krzewie Winnym, prawdziwie kochać Kościół Chrystusowy, taki, jaki jest - święty i grzeszny. Naucz mnie towarzyszyć Twojemu Synowi. Amen.

Maryjo, Blasku nieba, oświecaj mi zawsze drogę do Jezusa. Tym,  co błądzą, wskaż dobry kierunek. Tym, co biegną za nikłymi blaskami, przemień oczy, aby w Twoim spojrzeniu, w Chwale Najwyższego, odnaleźli Pokój. Amen.

Maryjo, Dziewicza Rodzicielko, naucz mnie modlić się Słowem Twojego Syna. Pomóż mi, zbuntowanemu, odnaleźć w posłuszeństwie nadzieję - trudną nadzieję, bo człowiek chce rozumieć wszystko od razu. Swoimi wyborami dodaj mi odwagi. Amen.

Matko łagodna, naczynie darów Ducha Świętego, pomóż mi przechowywać w sercu Słowa Twojego Syna. Naucz mnie łagodnie kochać drugiego człowieka, bez żalu i złości. Amen. 

Maryjo, potężna zbrojo walczących, nie dopuścić, bym uległ pokusie, bym zło złem chciał zwyciężać. Chroń mnie swą szatą teraz i w godzinie śmierci mojej. Amen.

Maryjo, Przybytku Najwyższego, rozciagnij nade mną swój płaszcz, pozwól odpocząć, nabrać sił. Pośrodku pustyni w Twoich dłoniach pozwól spotkać Pana. Amen.

Maryjo, Stolico Mądrości, ucz mnie oczekiwać. Towarzysz mi w rozeznawaniu, przypominaj mi w czasie decydowania o kochającym i zawsze wiernym Bogu. Amen.

Maryjo, Pani z Góry Karmel i Matko Szkaplerza, odziewaj mnie codziennie w Chrystusa, przypominaj Jego słowa, pamiętaj o mnie, grzeszniku, teraz i w godzinę śmierci mojej. Amen.

         / Źródło: Philippe de Jesus - Marie OCD, " Szkaplerz życie na wzór Maryi".

W Obliczu Boga odkryj swoją słabość.

 

Wtedy Jezus przemówił: " Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś to przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś tym, którzy są jak małe dzieci. Tak, Ojcze. Bo tak się Tobie spodobało. Mój Ojciec przekazał mi wszystko i nikt nie zna Syna jak tylko Ojciec. Nikt nie zna też Ojca jak tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić". Mt 11,25 -27

Dziękuję Ci  Ojcze za dar modlitwy Jezusa. Mówisz dziś do mnie , że nie ci,  którzy roztropni i przewidujący wszystko, otrzymują dar poznania, lecz ci,  którzy są jak małe dzieci prości, szczerzy i otwarci. Którzy nie kalkulując przychodzą z płaczem i radością , z wielkim zaufaniem i rozczarowaniem. Są prawdziwi i nie wstydzą się prosić, dziękować i uwielbiać.  Powiedziałeś także,  że wiele razy próbujesz zgromadzić nas, przy Tobie, że posyłasz proroków, ale my ich  nie chcemy. Nie słuchamy już Słowa, uciekamy, bo wiemy lepiej, albo wystarcza nam to, co wydaje się nam, że mamy, że wiemy. A przecież nic nie posiadamy, bo wszystko jest Twoim, darem.

Boże, Ojcze nieskończenie dobry i cierpliwy,  dopomóż nam usłyszeć Twój głos i pójść za nim,  i spraw, abyśmy nie bali się wierzyć, ufać i kochać jak dziecko: całym sercem i ze wszystkich sił Ciebie, który pierwszy nas umiłowałeś.

Posłani.

"Ty idziesz za mną"..

" Oto Ja was posyłam jak owce między wilki. Bądźcie więc roztropni jak węże,

 a nieskazitelni jak gołębie. Miejcie się na baczności przed ludźmi. Będą was wydawać sądom i w swych synagogach będą was biczować. Nawet przed namiestników i królów będą was prowadzić z mego powodu, na świadectwo im i poganom. Kiedy was wydadzą, nie martwcie się o to, jak ani co macie mówić, gdyż nie wy będziecie mówili, lecz Duch Ojca waszego będzie mówił przez was. Brat wyda brata na śmierć i ojciec syna; dzieci powstaną przeciw rodzicom i o śmierć ich przyprawią. Będziecie w nienawiści u wszystkich z powodu mego imienia. Lecz kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony. Gdy was będą prześladować w tym mieście , uciekajcie do innego. Mt 10, 17-23.

Być czujnym, nie udawać, że się nie dostrzega zła i krzywdy. Nie może nie zareagować! 

Potrzeba czujności, by nie utracić wrażliwości dziecka, by nie rozminąć się z łaską,  dobrem i prawdą, których trzeba strzec, by pozostać nieskazitelnym jak gołębie, by Duch Ojca naszego mówił przez nas, pamiętając, że z nami jest Jezus.

Hymn na beatyfikację Kard. Stefana Wyszyńskiego.

Ref.: Soli Deo. Jedynemu Bogu moc i uwielbienie, potęga i chwała. Na trudne czasy Prymasa Tysiąclecia, Ojca i Pasterza Opatrzność nam dała. 

1. Bóg Cię sam przyodział w majestat i chwałę. Tyś Ducha Narodu ustrzegł w nas i wiarę i przeprowadziłeś przez Czerwone Morze, mocą zawierzenia samej Matce Bożej.

Ref.: Soli Deo. Jedynemu Bogu moc i uwielbienie..

2. Byłeś dla nas Ojcem, Pasterzem, Obrońcą, Prymasem niezłomnym, wiernym, aż do końca. " Dosyć zła!" - mówiłeś potężnym tyranom, " u nas nic nad Boga, tutaj Bóg jest Panem!. 

Ref.: Soli Deo. Jedynemu Bogu...

3. Kiedy uwięzionym byłeś niewolnikiem, Twój wieczorny apel był Ojczyzny krzykiem: By Kościół był wolny, rodacy wiernymi, ros sam siebie oddał w niewolę Maryi.

Ref.: Soli Deo. Jedynemu Bogu...

4. Dzieci Boże, teraz uwierzcie mi, proszę: " Kocham Polskę więcej, niźli własne serce." Przyjdź więc teraz Ojcze, stań po naszej stronie. Przeprowadź przez morze, Naród weź w obronę. 

Ref.: Soli Deo. Jedynemu Bogu moc i uwielbienie, potęga i chwała. Na trudne czasy Prymasa Tysiąclecia, Ojca i Pasterza Opatrzność nam dała. 

Pośród burz z Jezusem.

Burza. Powodów może być wiele. I ta powodowana warunkami atmosferycznymi, ale też bywają burze, które są wynikiem ludzkich zachowań. One również przemieszczają się przez nasze okolice. Zdarzają się i takie burze, które przechodzą przez ludzie serca, są niewidoczne, a jednak bardzo bolesne i uciążliwe. Wszystkie one z jakiegokolwiek powodu się pojawiające nie trwają w nieskończoność. Wszystkie przemijają, a  po każdej z nich pojawia się ⛅. Dzisiejsze Słowo Boże podpowiada jeszcze jedna rzecz. Podczas każdej burzy Jet z nami Jezus. I choć czasem wydaje się nam, że śpi, to Jego Serce czuwa. On jest i nigdy nie spóźnia się z pomocą. 

Błogosławić, nie deptać

 

" Wyjdź z twojej ziemi rodzinnej i z domu twego ojca do kraju, który ci ukażę. Uczynię bowiem z ciebie wielki naród, będę ci błogosławił i twoje imię rozsławię i staniesz się błogosławieństwem. Będę błogosławił tym, którzy ciebie błogosławić będą, a tym, którzy tobie będą złorzeczyli. Przez ciebie będą otrzymywały błogosławieństwo ludy całej ziemi.... Kraj który widzisz daje tobie i twemu potomstwu na zawsze". Rdz 12,1-9; Rdz 13, 5-18

Otrzymałeś wiele, bardzo wiele, by stać się przedłużeniem Bożej dobroci, przekazicielem Bożej miłości, by stać się błogosławieństwem dla innych, a nie przekleństwem.  Co więc uczynić, by nie utracić łask wielu? Dostrzec je przede wszystkim i być wdzięcznym. Cóż jeszcze? Nie odchodzić od Żródła Miłości, nie odchodzić od Serca Jezusa, które nie przestaje bić dla mnie i dla Ciebie. Serce Boga nie przestaje krwawić, a jego Krew nieustannie oczyszcza i obmywa, serca które pragną jaśnieć błogosławieństwem.  Obdarowani darami Najświętszego Serca Jezusa nie rzucajmy tych darów ani psom, ani przed świnie, ani w błoto grzechu.             " Jezus powiedział do swoich uczniów: " Nie dawajcie psom tego, co święte i nie rzucajcie swych pereł przed świnie, aby ich nie podeptały nogami i obróciwszy się , was nie poszarpały. Wszystko więc, co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili i wy im czyńcie. Albowiem na tym polega Prawo i Prorocy. " Mt 7 , 6 12-14. Nie rozumiałam kiedyś tych słów, dziś już wiem, że są osoby, które  depczą wszystkich; którzy za nic mają perły słów, czynów i błogosławieństwa. Nie na nich jednak skupione ma być spojrzenie i cała uwaga, lecz na tym co najcenniejsze, co w sercu każdego z nas złożył miłosierny i dobry Bóg. Tego trzeba strzec i to pomnażać na chwałę Trójcy Świętej. Amen.  

Jesteś.

 

Jesteś, wiem to i wierzę, że Jesteś. 

Wystarczy odpowiednie nastawienie serca, odwrócenie wzroku, by nie patrzeć w stronę od której  się odwracam, nawracam i wracam do Ciebie.

 Jesteś wiem to i wierzę. 

By ujrzeć tęczę w upalny dzień, wystarczy strumień wody ustawić, a w jej strumieniach pojawią się barwy. I tak jest z Twoim sercem, pozwól, by Duch Święty je naprowadził naświetlił, a ujrzysz Bożą chwałę. 

Niczym przysłonięta światłość.

 

" Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi...

Gromadźcie sobie skarby w niebie, gdzie ani mól, ani rdza nie niszczą i gdzie złodzieje nie włamują się i nie kradną. 

Bo gdzie jest Twój skarb, tam będzie i serce twoje. Światłem ciała jest oko. Jeśli więc twoje oko jest zdrowe, całe twoje ciało będzie rozświetlone. Lecz jeśli twoje oko jest chore, całe twoje ciało będzie w ciemności. Jeśli więc  światło, które jest w tobie , jest ciemnością, jakże wielka to ciemność."  

Mt 6, 19 -23

Nie o chorobie fizycznej oka mówi Jezus

i nie o nocnej ciemności. Jest taka ciemność, która nie znika o poranku.  Mamy w sobie światłość nie z tego świata, lecz jest darem Bożym otrzymanym na chrzcie świętym. To łaska naszego Pana Jezusa Chrystusa, którą On sam wysłużył nam przez mękę śmierć

 i zmartwychwstanie swoje. 

Światłość, która staje się niewidoczna dla zła i grzechu. Światłość, której ciemność nie ogarnie, a jednak tracimy ją z oczu przez  niewłaściwe wybory. 

Panie Jezu, wyprowadź nas z ciemności. Niech Twoje słowo oświeca nasze drogi.

 

Modlitwa Prymasa Tysiąclecia kard. St. Wyszyńskiego.

 

" Ojcze! Tak woła jedyny Syn do Ojca Jedynego. To wołanie wkłada w usta  miliardów. Ojcze! Jeśli mój ojciec posiwiały, którego sam mi dałeś, nie może wyrzec się swojego syna, to tym więcej Ty! Wszak ojcostwo mojego rodzica jest z Twego ojcostwa, bo nie masz ojcostwa na niebie i na ziemi, które nie byłoby z Ciebie... Czuję w żyłach moich, w tętnicy wzlotów i porywów moich, Twoją krew. Nie zdołasz wyrzec się mnie. Czyż to zuchwalstwo gdy raduję się, że tak bardzo podobny jestem do Ciebie, Ojcze światłości? Czyż sama ta myśl nie jest z Ciebie? A Ty najlepszy z ojców, czyż nie cieszysz się, że jestem na obraz i podobieństwo Twoje? Czyż nie jest prawdą, że że wszystkich stworzeń tylko ja mam prawo wołać do Ciebie : Ojcze! Góry milczą, słońce milczy, gwiazdy milczą, a ja zwracam oczy moje ku Tobie i z głębi serca synowskiego wołam : Ojcze! Nie zdołasz Ojcze, wyrzec się dziecka Twego! Choćby twarzą w błoto upadło. Czyż zdołam zatrzeć na sobie wszystkie ślady dłoni Bożych? Człowiek ma w sobie coś królewskiego, nawet wśród skrajnej nędzy. Bóg ociera nieustannie oblicze ludzkości, jak chustą Weroniki otarł oblicze Męża Boleści. Nie masz na świecie takiej siły, która zdolna byłaby zatrzeć w nas w całkowicie podobieństwo Boże. Nawet planowe wychowanie ateistyczne. " Wstanę i pójdę do Ojca!" Nie zdołasz  Ojcze wyrzec się Twego dzieła i Twego ojcostwa. Weźmiesz mnie w ramiona, jak dobry Samarytanin, opatrzysz rany moje, wlejesz w nie oliwę pokoju i powiesz: Żyj! ".

" Kardynał Stefan Wyszyński : "Ojcze nasz". 

Boże upodobanie.

 "Strzeżcie się uczonych w piśmie. Z upodobaniem chodzą oni w powłóczystych szatach, lubią pozdrowienia na rynku, pierwsze krzesła w synagogach i zaszczytne miejsca na ucztach (...) Potem usiadłszy naprzeciw skarbony, przypatrywał się jak tłum wrzucał drobne pieniądze do skarbony. Wielu bogatych wrzucało wiele. Przyszła też jedna uboga wdowa i wrzuciła dwa pieniążki, czyli jeden grosz. Wtedy przywołał swych uczniów i rzekł do nich: " Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam : Ta uboga wdowa wrzuciła najwięcej że wszystkich, którzy kładli do skarbony. Wszyscy bowiem wrzucali z tego, co im zbywało, ona zaś ze swego niedostatku, wrzuciła wszystko, co miała na swe utrzymanie. " Mk 12, 38 - 44.

Serce moje, idź za Bożym upodobaniem, za Jego wzrokiem, Słowem, Miłością. Idź za tym, co przywraca pokój, pomaga wzrastać, promienieje Bożą dobrocią, bo " Tylko Bóg jest dobry" . 

Maryjo z Ain Karim.

 Maryjo biegnąca w góry , jeszcze zaskoczona Zwiastowaniem Anioła, lecz pełna Ducha Świętego, Jezus jest z Tobą. Kładziesz rękę na sercu, by mocniej doświadczyć Jego obecności. 

W Twoim Niepokalanym Sercu

 bije Jego Serce, Jego Duch przenika Twoje myśli. Cała jesteś w Nim,  pełna wdzięczności wobec Boga Ojca Przedwiecznego. Pokój i radość.

 Wiara i nadzieja w tym trwasz. Cała zanurzona w Bogu, a Bóg w Tobie. 

Bądź pozdrowiona, pełna łaski. 

Pan jest z Tobą. 

Podziwiam Twoją odwagę pokorną 

i pokorę odważną. 

Maryjo wędrująca z Ain Karim, zasłuchana w Słowo, które w Tobie stało się Ciałem, pozwól usłyszeć Twój głos, 

pozwól usłyszeć Słowo.

 

Nic, tylko liście.

 " Nazajutrz, gdy wyszli z Brytanii, poczuł głód. A widząc z daleka figowiec, okryty liśćmi, podszedł zobaczyć, czy nie znajdzie czegoś na nim. Lecz podszedłszy bliżej, nie znalazł nic prócz liści... I przyszli do Jerozolimy. Wszedłszy do świątyni, zaczął wyrzucać tych,  którzy sprzedawali i kupowali w świątyni.. Mk 11, 12- 25.

Nie było owoców, nie było pąków, ani nadziei na owoce. A gdy przyszedł do świątyni, zamiast miejsca na modlitwę zastał sprzedających i kupujących i przenoszących coś bez celu przez świątynie. 

Czyż nie tak wygląda nasze życie?  Naprzemiennie. Wiele szumu, wiele zgiełku i tylko szum, a w sercu pustka.  Wiele zajęć, przenoszenia, przewożenia pustych słów, jak ktoś kto i puste dzbany i nie ma czasu ich napełnić, bo wciąż biega. Za czym, za kim? By zrobić dobre wrażenie, że coś robię. Wiele krzyku, wiele hałasu, wszyscy coś mówią, ale nikt nikogo nie słucha, bo nie ma nic do uchwycenia.  Nic, tylko pustka.         Nic, tylko liście.

A Jezus mówi: "Mój dom ma być domem   modlitwy". Nie mówi: Ten wasz dom,  ale "Mój dom" . Jesteśmy tylko zarządcami. A jeśli wyrzucę z Jego świątyni Ducha Świętego, to z czym pozostanę? 

Świątynia Boga jest świętą, a wy nią jesteście. 1Kor 3, 17

Chwała Trójcy Świętej za Maryję.

 Chwała Trójcy Przenajświętszej za Potęgę udzieloną Najświętszej Maryi Pannie. 

Zdrowaś Maryjo...

Maryjo, moja dobra Matko, zachowaj mnie dzisiaj od grzechu śmiertelnego.

Chwała Trójcy Przenajświętszej za Mądrość udzieloną Najświętszej Maryi Pannie.

Zdrowaś Maryjo...

Maryjo,  moja dobra Matko, zachowaj mnie dzisiaj od grzechu śmiertelnego.

Chwała Trójcy Przenajświętszej za Miłość

 i Miłosierdzie udzielone Najświętszej Maryi Pannie.

 Zdrowaś Maryjo....

Maryjo, moja dobra Matko, zachowaj mnie dzisiaj od grzechu śmiertelnego.

Tylko Ona wiedziała.

 

W Kanie Galilejskiej odbywało się wesele i była tam  Matka Jezusa. Zaproszono na to wesele   także Jezusa i Jego uczniów. A kiedy zabrakło   wina, Matka Jezusa mówi do Niego: " Nie mają już wina". Jezus Jej odpowiedział:" Czyż to moja  lub Twoja sprawa Niewiasto?  Jeszcze nie nadeszła godzina moja". Wtedy Matka Jego powiedziała do sług:" Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie". Stało zaś tam sześć stągwi kamiennych, przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń, z których każda mogła pomieścić dwie lub trzy miary. Rzekł do nich Jezus: " Napełnijcie stągwie wodą". I napełnili je, aż po brzegi. Potem do nich powiedział:" Zaczerpnięcie teraz i zanieście staroście weselnemu". Ci zaś zanieśli. A gdy starosta weselny skosztował wody, która stała się winem, i nie wiedział, skąd ono pochodzi, ale słudzy, którzy czerpali wodę, wiedzieli, przywołał pana młodego i powiedział do niego: " Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze. Ty zachowałeś dobre wino, aż do tej pory". Taki to początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej. Objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie.        J 2, 1- 11

Tylko Ona wiedziała, że Jezus jest już gotowy, że Bóg przez Niego objawi Swoją Chwałę. Napełniona Duchem Świętym,  wiedziała, wiedziała, że nadszedł czas Łaski. Nie zrażona odpowiedzią Jezusa, że to nie ich sprawa, że jeszcze nie nadeszła godzina, powiedziała sługom, aby uczynili wszystko, co Jezus im powie. I tyle, odeszła do młodych. A Jezus, jakby upewniony od Ojca:"Tak, Synu, Ona ma rację, nadeszła ta godzina" ,  powiedział do sług : Napełnijcie stągwie wodą. 

Tylko Ona była tak blisko Jezusa, blisko Jego serca, wiedziała, że nadszedł moment, by oddać Go Ojcu. Do Jego dyspozycji, dla  Jego chwały. 

Tylko Ona sama uprzedzona łaską Bożą, mówi do każdego z nas: " Uczyńcie wszystko, co powie wam Jezus." Już czas wydorośleć, czas zacząć wzrastać, czas, by dać świadectwo Prawdzie. 

Maryja, nie pozwoli, byś trwał w upadku, nie zostawi Cię samemu sobie, nie zostawi, byś pozostał w tym, co proponuje ci świat, w tym, co sprawia, że przestajesz wzrastać, pozostawać w stagnacji duchowej. Ona również zrobi wszystko, cokolwiek powie Jej Jezus, abyś pozwolił działać Bogu w sercu. Bo tylko Maryja wie najlepiej, bo Miłość Ją prowadzi.

Błogosław duszo moja Pana.

" Czy miłujesz Mnie bardziej niż oni?

 Czy miłujesz Mnie? 

Czy kochasz Mnie? 

- Panie , Ty wiesz o wszystkim.

Ty wiesz, że Cię kocham" J 21, 15 - 17.

Błogosław, duszo moja Pana

i nie zapominaj o wszystkich Jego łaskach.

To, co najważniejsze.

" Ojcze, zachowaj ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, aby tak jak My stanowili jedno. Dopóki z nimi byłem, zachowywałem ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, i ustrzegłem ich, a nikt z nich nie zginął z wyjątkiem syna zatracenia, aby się spełniło Pismo. Ale teraz idę do Ciebie i tak mówię, będąc jeszcze na świecie, aby moją radość mieli w sobie w całej pełni. Ja im przekazałem Twoje słowo, a świat ich znienawidził za to, że nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Nie proszę, abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich ustrzegł od złego. Oni nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Uświęć ich w prawdzie. Słowo Twoje jest prawdą. Jak Ty Mnie  posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat posłałem. A za nich Ja poświęcam w  ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie'. J 17, 11b - 19

Najpiękniejsza modlitwa.

 " Po tych słowach Jezus podniósł swoje oczy ku niebu i powiedział: " Ojcze, nadeszła godzina. Obdarz chwałą swego Syna, aby i Syn Ciebie obdarzył chwałą. Przekazałeś Mu władzę nad wszystkim, co żyje, aby On dał życie wieczne wszystkiemu, co Mu dałeś. A życie wieczne polega na tym, aby wszyscy poznali Ciebie, jedynego, prawdziwego Boga i Tego, którego posłałeś - Jezusa Chrystusa. Ja obdarzyłem Cię chwałą na ziemi przez wypełnienie dzieła, które Mi zleciłeś do wykonania. Teraz zaś Ty, Ojcze, obdarz Mnie u  siebie tą chwałą, jaką miałem u Ciebie przed zaistnieniem świata. Objawiłem Twoje imię ludziom, których mi dałeś ze świata. Należeli do Ciebie, lecz dałeś Mi ich, a oni  zachowali Twoją naukę. Teraz wiedzą, że wszystko, co Mi dałeś, pochodzi od Ciebie oraz, że przekazałem im naukę, jaką Ty mi przekazłeś. Oni ją przyjęli i naprawdę poznali, że przyszedłem od Ciebie. Uwierzyli też, że to Ty Mnie posłałeś. Ja za nimi proszę - nie proszę za światem. Proszę za tymi, których mi powierzyłeś, gdyż należą do Ciebie. Wszystko, co jest moje, jest Twoje, a to, co jest Twoje jest moje. Ja w nich doznałem chwały. I już nie jestem na świecie, lecz oni są na świecie. Ja wracam do Ciebie. J 17, 1 -11a

Przepiękna jest ta modlitwa że względu na treść i całą głębię relacji, którą ujawnia.  Relacja między Jezusem, a Ojcem. Pomiędzy Bogiem a Jezusem. Jezusem, a  uczniami.

Myślę też o tym, jak Jezus modli się dziś nade mną. Jak jest moja wiara, z jaką troską pielęgnuje życie wieczne, które otrzymałam na chrzcie świętym. ?Czy wierzę do końca? 

Warto dziś pochylić się na tą modlitwą. 

Jezu, proszę, poślij nam swojego Ducha Świętego.

Niedoceniony dar.

Oswoiliśmy się z myślą, że oddał za nas życie. Umarł na krzyżu, zmartwychwstał i  żyje! Więc chyba jest już dobrze? 

A Jezus,  codziennie oddaje za nas swoje życie w ofierze, codziennie cierpi, codziennie, co sekundę umiera, bysmy z Nim zmartwychwstali. Codziennie rozmawia o nas  z  Ojcem.  

Jezus otworzył drzwi do Ojca. Czy doceniam wielkość daru? 

Przecież bez Niego nie potrafię sama utrzymać się przy życiu. Wszystko jest łaską, wszystko darem Boga.

Powołaj się na Mnie - mówi Jezus, na Moje Imię i uklęknij do modlitwy.

 

Kochać jak Ojciec i Syn i Duch Święty.

Tak kochać możemy Bożą miłością, nie tą własną, zapatrzoną w siebie. Jeśli wybrani, umiłowani przez Ojca i Syna i Ducha Świętego, to także wyposażeni w Jego dary, Jego charyzmaty. Czy w to wierzymy, że jesteśmy przyjaciółmi Boga. Czy stajemy w Jego obronie, także we własnym sercu?

 " Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i ja was umiłowałem. Trwajcie w mojej miłości. Będziecie zaś trwać w mojej miłości, jeśli zachowacie moje przykazania, podobnie jak ja spełniłem przykazania mojego Ojca i trwam w Jego miłości. Powiedziałem wam to, aby wypełniła was moja radość i aby ta radość była doskonała. To jest bowiem moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, jak Ja was umiłowałem. Wy jesteście moimi przyjaciółmi, jeśli spełnicie wszystko, co wam polecam.Juz  nie nazywam was sługami, bo sługa nie wie, co czyni jego pan. Nazwałem was przyjaciółmi, gdyż dałem wam poznać wszystko, czego dowiedziałem się od Ojca. To nie wy wybraliście Mnie, lecz ja wybrałem was i Ja wyznaczyłem was, abyście szli, przynosili owoc i aby wasz owoc był trwały, aby mój Ojciec dał wam wszystko, o co Go poprosicie w moje imię. To wam nakazuję, abyście się wzajemnie miłowali."

Bądźcie błogosławieni.

 " Macie być świadkami wiernymi i odważnymi. Jest z wami Maryja, Dziewica z Nazaretu, uległa każdemu tchnieniu Ducha Świętego.           św.Jan Paweł II

Jeszcze chwila.

" Jezus powiedział do uczniów: "Jeszcze chwila, a nie będziecie mnie już widzieć, ale wkrótce znowu Mnie zobaczycie. Niektórzy uczniowie zaczęli pytać między sobą: " Co oznacza owo " jeszcze chwila"? Nie wiemy o czym mówi: " Jezus wiedząc, że chcieli Go zapytać powiedział im: " Zastanawiacie się między sobą nad tym, że powiedziałem:"Jeszcze  chwila, a nie będziecie Mnie już widzieć , ale wkrótce znowu  Mnie zobaczycie". Uroczyście zapewniam Was: Wy będziecie płakać i narzekać, świat zaś będzie się cieszył. Wy będziecie się smucić, lecz wasz smutek zamieni się w radość. J 16, 16-20.

Ilekroć popełniam grzech, wchodzę w ciemność, mgłę, która zabiera ostrość widzenia, sprawia, że Słowo Chrystusa nie dochodzi do serca, pozostaje na poziomie umysłu i woli, ale za każdym kolejnym upadkiem, niewiernością wola przestaje reagować, aż przestaję widzieć Jezusa. Gdy wracam w sakramencie spowiedzi przychodzi ta chwila, dzięki łasce Bożej kiedy zaczynam widzieć i słyszeć wyraźniej: "Umiłowanym dzieckiem  Boga jesteś!" 

Czyje Słowa mnie prowadzą?

 

" Jeśli świat was nienawidzi, to wiedzcie, że Mnie wcześniej znienawidził niż was. Gdybyście byli ze świata, świat kochałby to, co do niego należy. Wy jednak nie jesteście ze świata, gdyż wybrałem was z tego świata dla siebie. Dlatego świat was nienawidzi. Czy przypominacie sobie słowa wypowiedziane przeze Mnie: Sługa nie jest ważniejszy od swego pana? Jeśli mnie prześladowali, także i was będą prześladować. Jeśli zachowali moją naukę, będą przestrzegać również waszej. Dopuszczą się zaś tego wszystkiego w stosunku do was ze względu na moje imię, ponieważ nie znają tego, który Mnie posłał. J 15, 18 - 21

Pytasz mnie dziś Jezu : " Czy przypominasz sobie słowa wypowiedziane przeze Mnie? Wiem , że Ty mnie pytasz o coś więcej : "  Do jakich słów się odwołuje gdy przychodzą trudne dni, czyje słowa chodzą mi po głowie? Takie, które wprowadzają pokój, czy też  takie, które są jak rozżarzone węgle wrzucane przez nieprzyjaciela  do mojego "ogródka"? Po które słowa sięgam pamięcią? 

"Twoje Słowo, Panie jest pochodnią dla nóg moich i światłem na mojej ścieżce." Ps 119, 105.

Jesteś umiłowany.

 Jezus powiedział do swoich uczniów: " Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Wytrwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna". J15, 9 - 11

Otacza Cię Miłość. Jesteś umiłowany przez Ojca w Jezusie. Jeżeli otworzysz na  nią serce przemieni je, uczyni pełnym radości.

Wiedz jednak, że jest jeszcze ktoś, kto będzie porzucał ci substytuty miłości, wszystko to, co jest naznaczone grzechem, co zniewala, odbiera pokój sercu.

Miłość Chrystusa przynagla nas do wszelkiego dobra, bo cierpliwa jest i łaskawa, nie zazdrości, nie unosi się gniewem nie pamięta złego, wszystko znosi wszystkiemu wierzy we wszystkim pokłada nadzieję. Tak bardzo, że pozwoliła przybić się do krzyża i zamknąć w tabernakulum, i czeka na Ciebie,  bo chce obdarować cię swoim Duchem, bo chce wypełnić Cię Sobą, byś umiał właściwie wybierać.