Bóg Ojciec powierzył mnie Jezusowi w Duchu Świetym.

"Ten, kogo Bóg posłał, głosi Jego naukę,
gdyż Bóg daje mu swego Ducha bez ograniczeń.
Ojciec miłuje Syna i wszystko przekazał w Jego ręce.
Stąd każdy, kto wierzy w Syna, ma życie wieczne.
Kto natomiast nie jest posłuszny Synowi, nie będzie miał
udziału w tym życiu, lecz ciąży na nim gniew Boży." J 3, 34-36

 Bóg Ojciec powierzył mnie dłoniom Jezusa.

Jezus otrzymał mnie od Ojca.

Duch Świety, dany jest bez ograniczeń.

Słowo Boga jest Tabernakulum  Ducha Świętego,

a  Duch ŚwietyTabernakulum dla Słowa.

Jeśli "Sanktuarium ciszy dla Słowa' powinno 

stać się moje serce, to stanie się ono również

dla Ducha Świętego, a wtedy Go usłyszę.

Miłość powierzyła mnie Jezusowi

Miłość otwiera  moje serce na Ducha Świętego.

Czy uwierzę Miłości?

"Bóg jest Miłością" 1 J 4,8

Przybądź, Święty [lyrics] // niemaGOtu

...Przybądź Święty, Niepojęty z Nieba nas tchnięty Duchu.
Rozpal świętą, niepojętą z Nieba na nas tchniętą Miłość.
Nią ogarnij nas. Amen...

Rozpoznać Jezusa w codzienności

Dwa spotkania, bardzo bliskie mojemu sercu...

Jezus nad jeziorem i w drodze do Emaus.

W obu spotkaniach Pan Jezus odwraca uwagę uczniów od siebie,

 od trosk - na Niego - Dawcę wszystkiego, a jednocześnie 

pyta o to, co konieczne dla ciała i dla ducha...

Ten szczegół, nie stanowi istoty, centrum,

bo oba opisane przez ewangelistów wydarzenia prowadzą

do łamania chleba, a przez ten gest, do Wieczernika. 

W obu wydarzeniach najważniejszy jest Jezus.

Jego Obecność, na którą każdy z nas powinien się otworzyć.

" ... a gdy ranek zaświtał, Jezus stanął na brzegu

Jednakże uczniowie nie wiedzieli, że to był Jezus.

A Jezus rzekł do nich: Dzieci, macie coś do jedzenia?"

    J 21, 1 - 14

                  "Gdy tak rozmawiali i rozprawiali ze sobą, sam Jezus przybliżył się
                    i szedł z nimi. Lecz oczy ich były jakby przesłonięte,
                    tak że Go nie poznali. On zaś ich zapytał: Cóż to za rozmowy
                    prowadzicie ze sobą w drodze." Łk 24, 13- 35

Jezus woła cię twoim imieniem.

Maria natomiast stała przed grobem, płacąc.
A kiedy tak płakała, nachyliła się do grobu
i ujrzała dwóch aniołów w bieli, siedzących tam,
gdzie leżało ciało Jezusa - Jednego w miejsu głowy,
drugiego w miejscu nóg. I rzekli do niej:
Niewiasto, czemu płaczesz? Odpowiedziała im:
Zabrano Pana mego i nie wiem, gdzie Go położono.
Gdy to powiedziała, odwróciła się i ujrzała stojącego Jezusa.
                                                            J 20, 11 - 18

Mario, nie stój przed pustym grobem,
odwróć się i spójrz w stronę życia.
Do grobu mogą wejść tylko Ci którzy,
są w bieli. To ci, którzy żyją w świetle,
których ciemność i smutek nie są w stanie
ogarnąć ani przeniknąć, gdy żyją w blasku
Jezusa, Jego łaski, Jego Słowa, Jego Obecności.
Wchodzą tam tylko po to,
aby wyprowadzić z niego tych, którzy tam weszli,
tych, którzy zbłądzili i nie potrafią odnaleźć drogi.
Wyprowadzają tych, którym ciemność grzechu przesłoniła
zdolność widzenia.
Nie płacz Mario, łzy nie pozwalają widzieć wyrażniej.
One potrafią tylko obmyć serce, ale to łzy żalu,
nie smutku.
Wypowiedz swój ból przed Aniołem,
niech zostanie w grobie, a ty wyjdź. Zostaw smutek.
Wyjdź Mario z grobu, byś mogła
usłyszeć głos Jezusa. On już czeka.
Zmartwychwstał i woła cię twoim imieniem.

Tak kochać może tylko Bóg

Tak Kochać może tylko Bóg...

cicho i pokornie,

aż do bólu...

... uwierzysz?

                                                        

             Pozostał z nami, bo wiedział,

                     że bez Niego nie damy sobie rady,

              nie zwyciężymy zła i grzechu,

       nie zdobędziemy Miłości.
        Pozostał choć wiedział,
        że wielu Go nie przyjmie.
           Pozostał dla ciebie i dla mnie.
 I nigdy nie przestanie
cię kochać...

Niesamowita Miłość

Oto mój sługa, którego wspieram,

mój wybrany, którego sobie upodobałem.

Zesłałem na niego mojego Ducha,

a on zaniesie narodom sprawiedliwość.

Nie będzie krzyczał, ani podnosił głosu

i nikt go nie usłyszy na placach.

Trzciny nadłamanej nie złamie

i tlącego się knotka nie dogasi

Nie zawaha się i nie załamie,

aż utrwali na ziemi sprawiedliwość.

                              Iz. 42, 1- 4

W ewangelii natomiast czytamy o Namaszczeniu w Betanii,

u Szymona Trędowatego, jak wspominają Mateusz i Marek,

gdzie Łukasz był jednym z tych, którzy siedzieli

z Jezusem przy stole, natomiast Maria podeszła

do Jezusa z drogocennym olejkiem i namaściła

nim stopy Jezusa, wycierając je swoimi włosami. J 12, 1 -8

Kościół zestawia dziś te dwa czytania,

a tym, co je łączy  jest Miłość.

Miłość Boga i człowieka,

a tak naprawdę Miłość Boga,

bez której nie istniała by miłość człowieka,

bo i skąd?

Miłość sprawiedliwa jest,

Miłość nie krzyczy, nie podnosi głosu

 i nie przechwala sie, nie ogłasza na placach

o swoich czynach.

Miłość trzciny nad łamanej nie złamie,

lecz ją pielęgnuje, by ocalić.

tlącego knotka nie zagasi,

lecz rozpali swoim płomieniem,

nie zawaha się stanąć w obronie

mówiąc : " Zostaw ją.. "

A miłość nasza

 podobna do tej dziecięcej

 przy dłoni matki i ojca

 z ciężarem w dłoniach.

Dziecko  chwyta za dłoń lub rzecz, którą dźwiga i mówiąc " ja ci pomogę", i bierze uradowane tym,  że niesie razem...

Co czuje rodzic, radość i miłość dziecka,

które wieszając się na dłoni dodaje cieżaru swojego,

a jednak, jak słodki i lekki to ciężar.

I chociaż wydaje się, że niesie,

to samo  jest niesione 

i podtrzymywane przez niego.

A Pan nasz, Bóg i Ojciec , 

czyż nie czyni nam podobnie,

którym wydaje się, że Jemu pomagamy.

Sam nas podnosi, wspiera i obdarza Miłością..

Czy zdołamy kiedyś pojąć, zrozumieć

i odpowiedzieć na tak wielką Miłość?

Wspólnota Miłości Ukrzyżowanej - Wyciągam ręce po łaskę wiary.

" Jeśli nie wypełniam dzieł Mojego Ojca, to Mi nie wierzcie.
Skoro jednak je wypełniam, to jeśli Mi nie wierzycie,
uwierzcie moim czynom, abyście poznali i wiedzieli,
że Ojciec jest we Mnie, a Ja w Ojcu" J 10, 37 -38



        W modlitwie, wyciągam rękę po łaskę wiary..

Otrzymaliśmy więcej niż Abraham, czy wierzymy mocniej?

Abraham,ojciec wasz, rozradował się z tego,
że ujrzał mój dzień - ujrzał i ucieszył się.
Powiedział dziś  Pan Jezus. J 8,56
Abraham, nazwany ojcem wszystkich wierzących,
przyjął łaskę wiary i odpowiedział na nią,

Czytamy w Katechiźmie Kościoła Katolickiego:
"Wiara jest możliwa tylko dzięki łasce Bożej
i wewnętrznej pomocy Ducha Świętego.
Niemniej jest prawdą, że wiara jest aktem autentycznie ludzkim.
Okazanie zaufania Bogu i przylgnięcie do prawd objawionych przez Niego
nie jest przeciwne ani wolności, ani rozumowi ludzkiemu.
W wierze rozum i wola człowieka wspóldziałają z łaską Bożą.
Aby odpowiedź wiary miała charakter ludzki,
człowiek powinien odpowiedzieć Bogu przez wiarę dobrowolnie.
Wiara jest bezinteresownym darem, którego Bóg udziela człowiekowi.
Ten nieoceniony dar możemy utracić. Święty Paweł
ostrzega przed tym Tymoteusza:  / 1 Tm 1, 18 -19/ KkK 154 -162

 Abraham nie tylko przyjął, lecz także nie utracił. Pozostał wierny Bogu,
choć jak wiemy, został poddany próbie. Zawierzył Bogu i wytrwał.

My również otrzymaliśmy łaskę wiary, a z nią potrzebne dary, pomoce
do pomnażania i wytrwania na drodze wiary.
Otrzymaliśmy o wiele więcej niż Abraham,
Abraham bowiem "ujrzał jeden dzień", my otrzymujemy codziennie,
Żywego Jezusa, który ofiaruje się za nas podczas Euchrystii, otrzymaliśmy
dar sakramenów, Chrztu, Pokuty, Bierzmowania, Najświetszy Sakrament....
a jednak... słaba jet nasza wiara, słaba nasza miłość.
A jaka jest nasza, moja wdzięczność, bo tak wiele dał na Pan Bóg.
Ojcze, Tobie serdecznie dziękuję. Panie Jezu, przymnóż nam wiary.

Słowa i czyny nasze, dają świadectwo o nas

"Jeśli pozostaniecie wierni Mojej nauce,
będizecie rzeczywiście Moimi uczniami,
i poznacie prawdę, a prawda uczyni was wolnymi.
Każdy, kto popełnia grzech, staje się niewolnkiem grzechu.
Niewolnik nie pozostaje w domu na zawsze,
stale natomiast pozostaje w nim Syn.
Jeżeli więc Syn obdarzy was wolnością, będzieci naprawdę wolni.
Lecz wy usiłujecie mnie zabić - człowieka,
który objawił wam prawdę, którą uslyszał od Boga.Tego Abraham nie uczynił.
Gdybyście byli dziećmi Abrahama, pełnilibyście czyny Abrahama." J 8, 31 -42

" Ci, którzy Mu zaufali, zrozumieją Prawdę.

Wierni w Miłości, będą przy Nim trwali." Mdr 3,9 

Nie chcemy żyć w niewoli, kochamy wolność, niezależność,

czasami tak bardzo, że nie zauważamy jak sami wpędzamy 

się w niewolę pracy, zabaw, przyjemności, ludzkiej opini,

i tego wszystkiego, co propopnuje świat.

Przyjmujemy postawy, zachowania innych, aby sie im przypodobać, 

aby zyskać popularność, czy choćby zwykłą akceptację. Zdarza się,

że posuwamy się jeszcze dalej, że przyjmujemy innych opinie za swoją,

by poprzeć tych, na których poparciu nam zależy, 

tak dalece, że gdy inni zabijają słowem i spojrzeniem, 

my uczynimy podobnie.

 "Abraham tego nie uczynił"-

powie Pan Jezus. 

Gdybyście byli dziećmi Abrahama

 pełnili byście dzieła Abrahama.

A jeśli jesteśmy Dziećmi Bożymi? 

Jak wyglądają moje słowa i czyny?

 "Poznacie ich po ich owocach." Mt 7, 15 -20

Pod Krzyżem odnajdę światło

Jeżeli bowiem nie uwierzycie, że "Ja Jestem' pomrzecie w grzechach swoich.

Gdy wywyższycie Syna Człowieczego, wtedy poznacie, że Ja Jestem. por. J 8, 21 -30/

Zatrzymuje mnie jednak słowo z pierwszego czytania mówiące o Izraelitach wędrujących spod góry Hor / por Lb 21, 4 -9.

Ludzie wędrujący przez pustynię stracili cierpliwość i zaczęli szemrać przeciwko Panu Bogu..

Węże jadowite uśmiercały ludzi.

Pan Bóg polecił Mojżeszowi sporządzić

miedzianego węża i umieścić go na drewnianym palu,
aby każdy ukąszony, gdy spojrzy na niego,
pozostawał przy życiu.

Podobnie jest dzisiaj z nami, węrujemy i szemramy, i grzeszymy.

Jesteśmy kąszeni przez złego, który wsysa w nas śmiertelny jad.
I umarlibyśmy, gdyby nie Pan Jezus i Jego Męka i Śmierć.
Pozwolił wywyższyć siebie na krzyżu,
pozwalając, by przebito Mu dłonie, stopy,
by otworzono Jego Serce, z którego wypłynęła,
woda i krew, dla naszego ocalenia, Zbawienia.

Pozostawił nam znak swojej Meki, Krzyż i Rany.
Czy chcemy jednak przyjć pod Krzyż, aby mieć życie..
Czy  przywołamy Święte Rany Chrystusa, by zanurzyć w Nich cały nasz brud i grzech?
Jeżeli nie uwierzycie, zginiecie - powiedział Pan Jezus.
Czy ja wierzę w Jezusa, czy wierzę  Jego Słowu?
 

Dziś podczas Mszy św. kapłan wypowiedział słowa modlitwy
prosząc, by Pan Bóg nie zważał na nasze grzechy, lecz na wiarę
swojego Kościoła, a Kościół to przecież lud Boży, wszyscy i każdy
z osobna. Więc jeśli ratunkiem dla mnie jest moja wiara,
która rodzi się ze słuchania, a tym co się słyszy jest Słowo Boże.
Chyba już wiem co mogę uczynić...

Telegram do Św. Józefa

Telegram do św. Józefa

czyli Triduum odprawiane w jednym dniu 

dla wybłagania szybkiego ratunku.

/ Sanktuarium św. Józefa w Kaliszu /

Święty Józefie, ofiaruję Ci miłość Jezusa i Maryi,

którą żywią ku Tobie. Oddaję Ci też hołdy czci,

wdzięczności i ofiary składane przez wiernych 

od wieków, aż do tej chwili. Siebie i wszystkich

drogich memu sercu oddaję na zawsze Twej 

świętej opiece. Błagam Cię dla Miłości Boga 

i Najświętszej Maryi Panny, racz nam wyjednać

łaskę ostateczną zbawienia i wszystkie łaski

nam potrzebne, a szczególnie tę wielką łaskę...

Pospiesz mi na ratunek święty patiarcho, 

i pociesz mnie w tym zmartwieniu .

 O święty Józefie, przyjacielu Serca Jezusowego 

wysłuchaj mnie!

Ojcze nasz, Zdrowaś Maryjo, Chwała Ojcu...

Ojcze Przedwieczny, ofiaruję Ci przenajświętszą Krew,

Serce, Oblicze Twego Jednorodzonego Syna,

wszystkie cnoty i zasługi Matki Najświętszej

i Jej przeczystego Oblubieńca świętego Józefa,

oraz wszystkie skarby Kościoła świętego

na wyjednanie łaski ostatecznej zbawienia

i łask nam potrzebnych, szczególnie tej...

O Józefie, ratuj nas w życiu, w śmierci,

w każdy czas.

Pełen Chwały i Potęgi w Uniżeni

Na Świeto do Jerozlimy przybyli Grecy, którzy spotkawszy Filipa
powiedzieli do niego: Panie, chcemy ujrzeć Jezusa.
Filip poszedł i powiedział Andrzejowi.
Z kolei Andrzej i Filip pszli i powiedzieli Jezusowi.
A Jezus dał im taką odpowiedź: Nadeszła godzina, aby został
otoczony chwałą Syn Człowieczy...

Ojcze, wsław Imię Twoje
Wtem rozległ się głos z nieba:
"Już wsławiłem i jeszcze wsławię" por J 12, 20 -32

"Dlatego Bóg Go nad wszystko wywyższył,
i darował Mu Imię, ponad wszelkie imię,
aby na Imię Jezusa zgieło się każde kolano
istot niebieskich, ziemskich i podziemnych" Flp 2,9-1
Przede Mną się zegnie każde kolano,
wszelki język na Mnie przysiegać będzie., Iz 45, 23
A ja, gdy zostanę nad ziemię wywyższony
przyciągnę wszystkich do siebie." J 12, 32

Panie Jezu, który przez mękę i śmierć nas odkupiłeś.
Który na krzyżu  dokonałeś naszego zbawienia,
naucz nas szacunku do Krzyża i Twojego Świętego Imienia.

.... a Jezus wskazuje na Ojca

" Wprawdzie znacie Mnie i wiecie, skąd pochodzę.
Nie przyszedłem jednak od samego siebie,
ale wiarygodny jest Ten, który Mnie posłał,
a którego wy nie znacie. Ja Go znam, gdyż od Niego
pochodzę - to On Mnie posłał."

Wczorajsze i dzisiejsze Słowo ukazuje  nam
wzjemną relację
Ojca i Syna w Duchu Świętym.
Ojciec zaświadczył o Synu, a Syn o Ojcu,
bez którego, On sam nic nie czyni.
Przepiękna relacja.. nasuwa pytanie o moją,
o nasze relacje z Ojcem, tym ziemskim,
a przede wszstkim o te z Ojcem Niebieskim.
Czy moim życiem potwierdzam, że należę do Niego?.

Wszystko wskazuje na Jezusa Chrystusa.

Pan Jezus dziś kieruje do nas mocne, wymagajace i piekne słowa,
którymi chce pogłebić naszą wiarę w Niego,
bo tylko w Nim jest Życie i nasze zbawienie.
Nie w słowach, nie w prorokach i nauczycielach, ale tylko
w Jezusie Chrystusie, o którym dał świadectwo i Ojciec,
" którego Głosu nie usłyszeliście"
 i Duch Świety -" nie zobaczyliście Jego postaci"
Świadzą również czyny które dokonał Jezus
 i ciągle dokonuje w znakach i sakramentach Świętych.
Warto raz jeszcze pochylić się nad  Słowami, które wypowiada
z ogromną troską i miłością.

" Gdybym sam osobie dawał świadectwo, to świadectwo moje
 nie byłoby prawdziwe. Jest jednak ktoś inny, kto o Mnie świadczy,
i wiem, że Jego Świadectwo o Mnie jest prawdziwe...
czyny bowiem, które Ojciec przekazał Mi do spełnienia -
one właśnie świadczą o tym, że Ojciec Mnie posłał.
Także sam Ojciec, który Mnie posłał, dał o Mnie świadectwo.
Wy jednak, ani nie usłyszeliście Jego głosu, ani też nie zobaczyliście
Jego postaci. Jesteście również pozbawieni Jego nauki, ponieważ
nie wierzycie Temu,którego On posłał. Zgłębiacie Pisma, gdyż uważacie,
że dzięki Nim będziecie mieć życie wieczne. One to właśnie świadczą
o Mnie. Mimo to nie chcecie zbliżyć się do Mnie, aby mieć życie.
Ja nie przyjmuję chwały ludzi. Znam Was i wiem, że nie ma w was
miłości Boga. Przyszedłem w immieniu mojego Ojca, a nie przyjęliście Mnie.
Przyjmiecie natomiast każdego innego, jeśli wystąpi we własnym imieniu.
Jakże wy możecie stać się wierzącymi, skoro zabiegacie o wzajemne uznanie,
a nie szukacie go u jedynego Boga .
Nie sąźcie, że Ja będę was oskarżał przed Ojcem.
Waszym oskarżycielem będzie Mojżesz, w którym wy pokładacie ndzieję.
Gdybyście  wierzyli Mojżeszowi, uwierzylibyście także i Mnie.
On przecież pisało Mnie. Jeżeli zaś ne wierzycie jego pismom,
jak uwierzycie mojemu nauczaniu? J 5,31 - 47

To nie Jezus będzie naszym oskarzycielem,
lecz Ci, którzy przekazali nam wiarę,
którzy stali się świadkami dla nas, Jego ewangelii.
Zapytają, dlaczego nie przyszedłeś do Jezusa, dlaczego
nie podjąłeś czynów, o których ci mówiłem, dlaczego nie zachwyciłeś
się Jego Słowem. Dlaczego  nie powierzyłeś Jezusowi życia
i nie poszedłeś Jego śladami... w Duchu Świetym.
Dlaczego nie zaufałeś.
Jeszcze nie jest za późno,
by zaufać Jezusowi, by pójść za Jego głosem, za Jego Ewangelią.
On nigdy nie traci cierpliwości, nieustannie czeka...

Uwierzyć Miłości

" Mówił Syjon " Pan mnie opuścił
Pan o mnie zapomniał."
Czyż może niewiasta zapomneć o swym niemowlęciu, ta, która kocha syna swego łona? A nawet gdyby ona zapomniała,
Ja nie zapomnę o Tobie! "-

 mówi Pan Bóg / Iz 49, 14 -15
   A w dzisiejszej ewangelii Pan Jezus mówi,
     że to co czyni Ojciec, to On czyni.
' Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam;
Syn nie może niczego czynić sam z siebie,
jeśli nie widzi Ojca czyniącego.
Albowiem to samo, co On czyni,
podobnie i Syn czyni. Ojciec bowiem
miłuje Syna i ukazuje Mu to wszystko,
co sam czyni..' J 5, 19 - 20

     Jeżeli nie przekonują nas Słowa
     spójrzmy na Rany Dłoni Jezusa:
" Oto wyryłem Cię na obu dłoniach" Iz 49, 16
     Czy uwierzę Miłości?
     W Ranach Jezusa są nasze imiona..

    
 

Rozpoznać Oblicze Jezusa

Dzisiejsze Słowo Boże zachęca mnie
do wdzięczności
za otrzymane dary i łaski,
których Pan udziela każdego dnia.
Wzywa również do rachunku sumienia i refleksji.
Stawia pytanie o dobro,
dlaczego uczynione budzi tak wiele
negatywnych emocji,
staje się przyczyną do oskarżania,
a nie do wdzięczności.
   "Spójrz jesteś całkiem zdrowy".
Zobacz, za co powinieneś podziekować,
a może twierdzisz, że nic nie otrzymałeś?
Podziekuj za wszystkich,
których Pan postawił na twojej drodze,
są jak ciche Anioły, które prowadzą cię do Źródła.
Nie spotałeś ich?
To dlatego, że sam Pan Jezus wyprzedził ich i pyta:
" Co chcesz, abym ci uczynił?"
Jego też nie słyszysz?
To grzech tak paraliżuje. Odrzuć go.
 " Oto wyzdrowiałeś, powiedział Jezus. Nie grzesz już,
aby cię coś gorszego nie spotkało.
Przyjdź do Jezusa i bądź uzdrowiony.
Pozwól się uzdrowić i wychwalaj Pana,
dziekuj i uwielbiaj Go.
Teraz Ty stań się tym, który innych
prowadzi do Źródła.

Dziękując za Słowo..

"Jezus nie przestaje wracać do mojego życia.
 Jego rodzinną Galileą jest moja codzienność."
                         O. Krzysztof Wons

Badzo cenię sobie słowa tego Ojca.
Przy jego modlitwie Słowem
uczyłam się słuchać i czytać Słowo Boże,
które dotykało moje serce już na teologii biblijnej,
a potem to już tylko było pragnienie, by więcej słuchać,
bo "jeśli uwierzysz, zobaczysz jeszcze więcej".
To tak dziękując za Słowo, które Pan na różny możliwy
sposób rozsiewa na drogach mojego życia,
i tylko od mojego serca zależy, czy je przyjmę, czy uwierzę?
Dzisiaj Pan Jezus wypowiada słowo skargi:
"... jeżeli nie zobaczycie
znaków i cudów, nie uwierzycie ". Łk 4,48/
Panie, ja wierzę każdemu Twemu Słowu.
Wierzę, że jesteś w mojej " Galilei"
i zanim zdążysz wyjść, już wracasz.., gdy ja wychodzę
zostawiając Ciebie samego.
I gdy zaczynam błądzić...Ty już na mnie czekasz...
Dziękuję i razem ze świętą Siostrą Faustyną
i św. Janem Pawłem II wołam:
Jezu,ufam Tobie i proszę: wzmocnij moją wiarę.

W poszukiwaniu prawdy.

Pan Jezus powiedział do Nikodema:

"Tak bardzo bowiem Bóg umiłował świat, 

że dał swojego jednorodzonego Syna, aby każdy

kto w Niego wierzy, nie zginął, lecz miał życie wieczne. 

Bóg przecież nie posłał swego Syna na świat, aby go sądził 

lecz aby go zbawił. Ten, kto w Niego wierzy,

nie podlega sądowi; ten jednak, kto nie wierzy już został osądzony,

ponieważ nie uwierzył w to,  kim jest jednnorodzony Syn Boży.

 Sąd zaś polega na tym:

na świecie pojawiła się światłość, lecz ludzie bardziej

umiłowali ciemność niż światłość, ponieważ ich czyny były złe.

Każdy bowiem, kto popełnia zło, nienawidzi światłości

i nie lgnie do niej , aby jego czyny nie stały się jawne.

Ten natomiast, kto żyje w prawdzie, zbliża się do światłości,

aby jego czyny były widoczne - jako dokonane w Bogu."

J 3, 14 - 21

     W sercu Nikodema jest noc i ciemność, czuje się zagubiony.

     Przychodzi więc nocą do Jezusa w poszukiwaniu światła.

     Jezus tłumaczy, wskazuje na krzyż. Mówi o konieczności

     wiary w Syna Bożego, który do końca umiłował człowieka.

Pan Jezus mówi, że wielu jeszcze będzie wolało

 pozostać w ciemności, niż przyjść do Niego po Światło, 

jedni z wygody i lenistwa, innni ze strachu. 

A przecież Jezus nie przyszedł po to, aby potępić człowieka,

lecz zbawić i darować mu życie wieczne,

wyprowadzić z ciemności grzechu do radości życia 

w przyjaźni z Bogiem. Czyni to w sakramencie pokuty 

i pojednania, za każdym razem gdy skruszeni stajemy przed Nim

prosząc, by przebaczył nam grzech, by zapalił, rozpalił słabnący

ogień Jego Miłości. Czyni tak zawsze i nigdy się nie zniecheca.

Panie Jezu, który zawsze pierwszy 

wychodzisz mi na spotkanie, czekaż cierpliwie, aż przyjdę. 

Dziękuję za Twoją Miłość

 i proszę uczyń me serce czułym, i wrazliwym na Twoje Słowo, 

aby nigdy nie pozostało w ciemności

W pokorze serca. Ofiarowanie się Bogu Ojcu Niebieskiemu

Ofiarowanie się Bogu Ojcu Niebieskiemu.

Mój najukochańszy Boże Ojcze Przedwieczny!
któryś mnie stworzył z miłości!
Przepraszam Cię za wszelkiego rodzaju zło, grzechy
i przewinienia, świadomie lub nieświadomie popełnione w ciągu
całego mego życia, ... za co bardzo, bardzo żałuję, i proszę pokornie
Twoje Niezgłębione Miłosierdzie o przebaczenie i odpuszczenie
mi wszystkich grzechów, i pokierowanie całym moim życiem tak,
abym Cię nigdy nie zasmucił, sprawiając tylko radość!
Przymnażaj mi stale sił, zdrowia na ciele i na duszy,
wszelkich potrzebnych Łask Bożych i błogosław mnie nieustannie:
wyrzekam się na zawsze szatana, wszelkiego rodzaju zła
i oddaję Ci na zawsze moją duszę,
serce na oścież otwarte, umysł, ciało, moją wolną wolę,
moją wielką nędzę, całe moje życie doczesne i wieczne,
i opuszczam siebie dla Ciebie i rzucam się z zamkniętymi oczami
w przepaść Twojego Niezgłębionego Miłosierdzia, rządź we mnie -
przeze mnie jak Ci się żywnie podoba na wieki wieków. Amen.
1x Ojcze nasz, 1x Chwała Ojcu.
                                                  

   Modlitwnik: Modlitwa Ofiara Pokuta   jedyną drogą do prawdziwego życia
    w Bogu.

Jeśli chcesz znaleźć Miłość

Jeśli chcesz znaleźć Miłość..-
powiedziałby dziś św. Jan Paweł II,
to musiesz pójść do Źródła,
musisz iśc w górę, pod prąd...,
pod Krzyż Zbawiciela.
Przedzieraj się, szukaj, nie ustępuj.
   / por. Tryptyk Rzymski /

Cała Pękna jesteś Maryjo

Tak często bezsilni -" na własne życzenie"

"Słuchajcie Głosu Mojego", woła dziś Pan Bóg przez Proroka Jeremiasza.

 Ale oni nie usłuchali i nie chcieli słuchać i poszli za zatwardziałością

  swych przewrotnych serc, mówi dalej Prorok. / Jr 7,23 - 28

        A ja? Czy umiem słuchać całym sercem?

Pan  Jezus mówi dziś o przeszkodach

 jakie stawiamy, sobie sami, swojemu sercu,

dopuszczając zło, które osłabia nas wewnętrznie i sprawia,

że stajemy się niewrażliwi na Boży Głos.

" Gdy ktoś silny i uzbrojony strzeże swego pałacu, jego mienie jest bezpieczne.

Lecz gdy nadejdzie mocniejszy od niego, pokona go,

zabierze uzbrojenie, któremu zaufał,

i rozdzieli zdobyte na nim łupy.

Kto nie jest ze Mną, jest przeciwko Mnie, a kto nie zbiera ze Mną,

ten rozprasza, mówi Pan Jezus. / Łk 11, 14 - 23/

        Nigdy nie będę na tyle silnym,  aby oprzeć się silniejszemu ode mnie.

        Potrzebuję Bożej ochrony, Bożego Słowa,

        ale przede wszyskim, muszę pozostawić własne zabezpieczenia.

       To wszystko, co stanowi moje uzbrojenie, na czym tak bardzo polegam,

co zamiast pomagać, przeszkadza i spowalnia serce.

Wszystko to mam odrzucić. Święty Paweł napisał wyraźnie:

" Nie walczymy bowiem przeciw krwi i ciału,

 ale przeciwko zwierzchnościom i władzom,

 przeciwko władcom tego świata,

przeciwko złym duchom na wyżynach niebieskich.

 Dlatego nałóżcie pełną zbroję ,

abyście w dzień zły mogli stawić opór

i ostali się dzięki pokonaniu wszelkich przekód.

Stańcie więc i przepaszcie wasze biodra Prawdą,

załóżcie pancerz Sprawiedliwości, a na nogi włóżcie gotowość głoszenia dobrej nowiny pokoju. 

Zawsze miejcie tarczę wiary...

Przyjmijcie też hełm zbawienia, oraz miecz ducha, którym jest Słowo Boże.

Przy każdej okazji módlcie się w Duchu,

zanosząc prośby i błagania. 

W tym celu wytrwale czuwajcie na modlitwie." / Ef 6, 10 -18/

Święty Michale Archaniele, 

      wspomagaj nas w walce.         

Uwolnił mnie i dług mi darował

" Uwolnił i dług mu darował".
To słowo zatrzymało mnie dzisiaj i pobudza  do refleksji...
Dlaczego tak łatwo, jest nam przyjmować postawę nielitościwego dłużnika.
I odpowiedź nasuwa się jedna: Koncentracji na otrzymanych darach,
a nie na Panu Jezusie - Dawcą darów i łaską wolności i przebaczenia.
Pytam więc dalej.
Co zatrzymuje moją uwagę:
Uwolnienie, darowanie wolności, czy darowanie długu?
Bo jeśli tylko wolność, bez odniesienia do Osoby,
która mi ją przywróciła,
to poprzestając tylko na radości
z wolności istnieje niebezpieczeństwo,
że kolejnym etapem przeżywania wolności, będzie podporządkowanie sobie innych
i szukanie tego, co oni są mi winni, więc postawa : " Oddaj coś winien",
bo to ja doznałem krzywdy i straty.
Jeżeli jednak zatrzymam swoje serce na "darował mi dług",
to automatycznie rodzi się we mnie postawa wdzięczności, wobec Jezusa,
który darowałmi dług i uczynił mnie wolnym.
I nie mam potrzeby szukania winnych, bo przecież to mnie darowano dług
i to ja jestem winny. O ile to zobaczę. I gdy popatrzę na krzyż,
to widzę, jakiej krzywdy doświadczył ode mnie Jezus.
Który uwalnia mnie i daruje mi dług,
w sakramencie pojednania. Tak czyni Jezus.
Staję więc dziś przed nim w postawie wdzięczności.
Jego Obecność przynosi mi pokój i wolność.

Pan Bóg posyła do nas proroków.

" Zaprawdę, powiadam wam: Żaden prorok nie jest mile widziany
w swojej ojczyźnie. Naprawdę, mówię wam;
Wiele wdów było w Izraelu za czasów Eliasza..., 
a Eliasz do żadnej z nich nie został posłany, tylko do owej wdowy
w Sarepcie Sydońskiej. I wielu trędowatych było w Izraelu za proroka
Elizeusza, a żaden z nich nie został oczyszczony, tylko Syryjczyk Naaman."
Słowa te powiedział Pan Jezus w synagodze w Nazarecie.
Jedni przyjełi postawę zasłuchania inni patrzac dziwili się i szemrali..
Pan Jezus, jak czytaliśmy we wczorajszym
Słowie , " nie potrzebował niczyjego świadectwa o człowieku.
Sam bowiem wiedział co jest w człowieku",
znał ich mysli i wiedział, że nie został przyjęty.
A za chwilę zostanie wyrzucony z miasta. / por. Łk 4, 24 - 30/

Zastanawiałam się przez chwilę,
czy to Pan Bóg nie chciał posłać proroka do wielu jeszce innych ludzi,
tylko do tych dwojga: wdowy i Syryjczyka Naamana?
Odpowiedź przyszła prawie natychmiast w Słowach:
 " Jeruzalem! Jeruzalem! Ty zabijasz proroków i kamienujesz tych,
którzy do ciebie sa posłani. Ile razy chciałem zgromadzić twoje dzieci,
jak ptak swoje pisklęta pod skrzydła, a nie chcieliście." Łk 13, 34
       To nie Pan Bóg , to czlowiek odrzuca Boga i Jego Słowo.
       Pan Bóg poszukuje mnie i Ciebie.
       Posyła Aniołów i Proroków, posyła Swojego Jedynego Syna.
       Pragnie nas odnaleźć i pomóc poukładać nasze życie w Nim.
       Czy jednak chcemy Go usłyszeć?

   
     

Moje serce.

  Pan Jezus przyszedł do Jerozolimy.

  Przyszedł do świątyni, a na dziedzińcu     świątyni  napotkał sprzedawców wołów, owiec i gołębi oraz tych, którzy prowadzili wymianę pieniędzy. 

  Wówczas splótł bicz ze sznurów i przepędził wszystkich. / J 2, 13 - 15/

   

 Święty Marek przedstawiając to wydarzenie napisze, że już  poprzedniego wieczoru Pan  Jezus gdy przybył do świątyni "dokładnie wszystko obejrzał"  

    Każde działanie Jezusa było przemyślane i zaplanowane.

         

  " Zabierzcie stąd to wszystko i nie róbcie targowiska z domu mego Ojca" 

    

         Czytam dziś te słowa i wiem, że  Jezus, gdy wypowiada te słowa, to nie myśl  tylko o budynku, który można przepięknie udekorować, przysposobić do ciszy i adoracji. Chodzi o coś więcej, o moje  serce.

       

          Moje serce, które otrzymało dar życia, a w sakramencie chrztu świętego,

         dar łaski uświęcającej, czego symbolem stała się biała szata i światło świecy. Dar łaski, którego mam strzec, jak płomień świecy.

Niewiele potrzeba, by płomień świecy zgasł.

Niewiele potrzeba; chwila nieuwagi, by zgasić płomień, wprowdzić ciemność brud i grzech. Granica jest bardzo cienka.

Pytam więc siebie: Czemu otwieram  drzwi serca ? Co dopuszczam do siebie?

Co sprawia, że zamiast białych promieni łaski, pląta się we mnie tyle zamieszania i zła, a serce zamieniam w  jaskinie.

I mówię, że to nie ja, tylko inni są winni. 

           Panie Jezu, który przychodzisz do mojego serca,  uczyń je domem modlitwy i  sanktuarium ciszy  dla Twojego Słowa, abym umiała dokonywać właściwych wyborów.

               Maryjo, Niepokalana Matko, uproś mi ducha   modlitwy i pokory.

           

Oby nasze serca, jak ta bańka na wietrze, przyjmowały tylko to, co czyste,

dobre i szlachetne, by jaśniały w świetle 

Bożej Miłości, która podtrzymuje nasze życie.

           

Przywołani przez Miłość

Młodszy Syn " zastanowił się na sobą i stwierdził:
Tylu najemników mojego ojca, ma pod dostatkiem chleba,
a ja ginę tu z głodu. Wstanę i pójdę do mojego ojca
i powiem mu: Ojcze,zgrzeszyłem przeciwko niebu
i względem ciebie. Już nie jestem godny nazywać się twoim synem.
Uczyń mnie choćby jednym z twoich najemników.. Wstał więc
i poszedł do swojego ojca. / por Łk 15, 1 - 21/

 
Miłość Ojca poruszyła serce marnotrawnego syna.
Iluż to najemników mojego Ojca doświadcza Jego miłości,
a ja tu ginę z głodu....Miłości. Wrócę do Ojca i powiem:
      Ojcze zgrzeszyłem, szukałem tego, co dalekie jest od Twojej Miłości.
      I teraz umiera moje serce, lecz usłyszałem Twój głos, więc proszę:
      Pozwól mi, stać się już nie synem, lecz najemnikiem....
" Wtedy ojciec powiedział do swoich sług. Szybko przynieście
 najlepszą szatę  i ubierzcie go. Włóżcie mu pierścień na rękę
i sandały na nogi. Przyprowadźcie tłuste cielę i zabijcie je.
Będziemy jeść i bawić się, bo ten mój syn był umarły, a znów ozył,
zaginął, a odnalazł się. i zaczeli się bawić.
Tymczsem jego starszy syn był na polu.Gdy wracał i był już blisko domu,
usłyszał muzykę i tańce i nie chciał wejść...
Wyszedł więc ojciec i zachęcał go do wejścia  /por. Łk 15, 22 - 32

      Pan Bóg pyta mnie dziś .... na ile ja, dopuszczam Jego Słowo - Miłość
     do głosu i czy  żyję w Jego zasięgu....?

Dopóki jest czas.

".... Ojcze, proszę Cię poślij go więc do mojego
rodzinnego domu. Mam bowiem pięciu braci.
Niech ich przestrzeże, aby i oni nie dostali  się do tego
miejsca męki.. Lecz Abraham dodparł: Mają Mojżesza i Proroków!
Niech im będa posłuszni. Lecz on odpwiedział:
Nie, ojcze Abrahamie! Ale gdyby ktoś z umarłych udał sie do nich,
nawrócą się. Wtedy powiedział u mu: Jeśli Mojżesza i Proroków
nie słuchają , to nawet gdyby ktoś powstał z martwych, także nie dają się przekonać"/ Łk 16, 27 - 31.
To fragment z dzisiejszej ewangelii.
Pan Jezus mówił wiele w przypowieściach, chciał, by Jego słowo dotarło do wszystkich:
" Jeruzalem, Jeruzalem! Zabijasz proroków
i kamienujesz tych, którzy do ciebie zostali posłani. Ileż razy chciałem zgromadzić twoje dzieci, jak ptak pisklęta pod skrzydłami, ale wy nie chcieliście".

Jakich potrzebujemy słów, jakiego świadectwa, byśmy uwierzyli,
byśmy  pozwolili Jezusowi, uzdrowić nas
w Sakramencie Miłosierdzia i Eucharystii...

Nie  ma takiego serca, którego Jezus, by nie uzdrowił, nie ma takiej rany, 

której by On nie uleczył.
Nie ma takiego cierpienia, którego by Jezus nie ukoił.
Trzeba tylko odgruzować serce.
Zawołać, by On je skruszył.

Jeżeli tylko będziemy chcieli.... 
Przyjąć pomoc z ufnością dziecka.

                                                       Jezu, ufam Tobie

W drodze ku górze, ku przemianie.

Góra Tabor

" Po sześciu dniach Jezus wziął ze sobą Piotra, Jakuba i Jana

i zaprowadził ich samych osobno na górę wysoką.

Tam się przmienił wobec nich. Jego odzienie 

stało się lśniąco białe, tak, jak żaden folusznik 

wybielić nie zdoła. I ukazał się im Eliasz zMojżeszem,

 którzy rozmawiali z Jezusem.

Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: Rabbi, dobrze, że tu jesteśmy,

postawimy trzy namioty:

jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza.

Nie wiedział bowiem,co powiedzieć, 

tak byli przestraszeni..." Mt 9, 2 - 10

Pan Jezus kieruje nasz wzrok ku górze.

Wychodzi z trzema tylko uczniami, którzy

sądzą, że idą, by towarzyszyć 

Jemu w modlitwie.

A mój wzrok padł przed chwilą na słowa 

św. Jana Pawła II: " Nie bój się,

nie lękaj się! Wypłyń na głębię!

Jest przy Tobie Chrystus."i same

cisną się do głowy kolejne słowa;

św. Jana Pawła II z Tryptyku Rzymskiego:

"Jeśli chcesz znaleźć źródło,

musisz iść do góry, pod prąd.

Przedzieraj się, szukaj, nie ustepuj" , 

bo... "Jest przy Tobie Chrystus", 

Który, ma moc przemienić moje serce... 

jeżeli tylko pozwolę w tym świętym czasie,

wyprowadzić się poza miasto..

wyżej i głębiej...

Możliwe tylko z Jezusem

                                   
                     Możliwe tylko z Jezusem w Nim i przez Niego
                           w Duchu Świętym. Amen

Odblokować serce - przebaczyć

'Słyszeliście, że powiedziano..., a Ja wam powiadam:
każdy kto się gniewa na swego brata podlega sądowi (...)
Jeżeli więc przyniesiesz dar swój przed ołtarz
i tam sobie przypomnisz, że brat twój ma coś przeciw tobie,
zostaw tam dar swój przed ołtarzem, a najpierw idź
i pojednaj się z bratem swoim.
Potem przyjdź i dar swój ofiaruj." Mt 5, 21 - 25
Pan Jezus dziś pyta mnie o wolność mojego serca od złosci,
pamięci o urazach i doznanych krzywdach.
Pyta o wolność wobec mojego bliźniego,
czy nie noszę go w sercu jako pamiątkę doznanych krzywd.
Pamiątki, która staje się pieczęcią blokującą dostęp światła
i łaski od Pana. I być może staję dziś przed nim z moim darem,
ale jakże płytkim jeśli dostępu do mojego serca pilnuje moja własna pieczęć
- wyznacznik tego ile i w jakim stopniu mogę i chcę przebaczyć.
Dlatego w ten poranek, proszę Cię Panie, by łaska Twojej Miłości roztopiła
i skruszyła w moim sercu wszystkie pieczęcie,
które postawiłam na straży mojego "ja".
Niech Twoja Miłość przywraca nam wolność.

Kard. Robert Sarah : Trzeciego wyjścia nie ma

"Jestem w sobie albo jestem w Bogu. Trzeciego wyjścia nie ma.

Gdy przestaję spotykać siebie , Bóg jest realnie obecny.

Gdy tracę siebie z oczu, patrzę na Niego.

Gdy już siebie nie słyszę, słucham Jego, a Dobro na wszystkich

poziomach polega właśnie na tym, że gubię siebie w Nim."

                            Kard. Robert Sarah , Moc milczenia

Wybory, które kosztują

Pan Bóg dziś i kazdego dnia walczy o człowieka!
Jednak wybór należy do mnie.
Spójrz! Kładę dziś przed Tobą życie i szczęście, śmierć i nieszczęście.
Daję ci dziś polecenie, abyś kochał Pana twojego Boga, chodził drogami
wskazanymi przez Niego/... / Wybierz zatem życie, abyś mógł żyć ty
i twoje potomstwo. Miłuj Pana, Twojego Boga, słuchaj Jego głosu
i lgnij do Niego. Od tego bowiem zależy twoje życie! Pwt 30,15 nn/
Bo "Jaka z tego korzyść dla człowieka, jesli zdobędzie cały świat,
a siebie samego zatraci, albo skrzywdzi? / Łk 9,25

Każdy wybór Prawdy  i dobra przybliża mnie do Boga,
nawet za cenę odrzucenia przez innych...
Tylko Jezus upada i powstaje ze mną...

Nie jest to łatwe, ale warto spróbować.

Pan Jezus doskonale wie do czego jesteśmy zdolni
i na co nas stać. Bardziej niż my sami.
Dlatego  mówi dziś : ' Starajcie się dobrych uczynków,
nie spełniać na pokaz, podobnie jak uczynków miłosierdzia,
modlitwy i postu.
Nie zawsze to wam wyjdzie, ale postarajcie się. "Aby nie ludzie widzieli,
że pościsz , tylko twój Ojciec, któryjest w ukryciu.
A Ojciec twój, który widzi także to, co ukryte, nagrodzi ciebie."
Dlaczego to takie ważne?
By ukochać życie ukryte tylko w Nim, nie przypisując wszystkiego
własnym zdolnościom. Bo wszystko, cokolwiek dobrego posiadamy
i uczynić zdołamy jest darem jego Miłości,
a czas Wielkiego Postu jest dobrym momentem,
by to dostrzec i przewartościować swoje życie.
Kardynał Sarah w książce Moc Milczenia do takiego ukrycia się Bogu zachęca.

By spotkać Jezusa.

Takie było założenie:

 Pozwolić wyprowadzić się na pustynię,
by Słowo mówiło do serca. 

Wyszło jak zawsze... 

Więc czas wyjść ponownie..
A Pan Jezus w dzisiejszej ewangelii mówi do uczniów  i każdego z nas: "Bądźcie czujni."
Wzywa do czujności, przestrzega przed tym, co " zakwasza " serce.
Kieruje uwagę na to,co istotne.
Ale oni mieli problem : Zabrali tylko jeden chleb, nie wystarczy dla wszystkich! 
To był ich problem!

Zapomnieli o tym, że jest z nimi Jezus!
Może niektórzy przypomnieli sobie ostatnie wydarzenie z rozmnożeniem
chleba dla tysięcy ludzi, ale ...żeby zaraz dla nich miał stać się cud..? Specjalnie dla nich? 
Tego nie biorą pod uwagę. 

Więc wolą podyskutować i pomyśleć,
 kto z nich zrezygnuje z posiłku?
Tak zajęci, nie dostrzegli Jezusa, 

nie usłyszeli Jego słów.
I tak sobie myślę, że można być z Jezusem

 w jednej łodzi,
można wyjść z Nim na pustynię

 i wcale się z Nim nie spotkać,
nie doświadczyć spotkania ze Słowem.
Pan Jezus jednak cierpliwie czeka, tłumaczy i mówi, że każda nadmierna troska, każde zło, które podsuwa nieprzyjaciel
zakłóca relację z Panem Bogiem i bliźnim.
Uczniowie nie od razu to dostrzegli, potrzebowali napomnienia Jezusa,
który przywołał ich do porządku. 

A ja? Co ze mną?
Czy pozwolę wyprowadzić się na pustynię,
by usłyszeć o tym, co zakwasza moje serce?

Akt ofiarowania się Jezusowi Chrystusowi przez ręce Maryi św. Ludwika.

O, odwieczna wcielona Mądrości! O, najmilszy i czci najgodniejszy Jezu, 

prawdziwy Boże i prawdziwy człowiecze,
 Synu Jenorodzony Ojca Przedwiecznego i Maryi, zawsze Dziewicy!
 Oddaję Ci najgłębszą cześć w łonie i chwale 

Ojca Twego w wieczności oraz w dziewiczym łonie Maryi,

Twej najgodniejszej Matki, w czasie Twego wcielenia.

Dzięki Ci składam, żeś wyniszczył samego siebie, przyjmując postać sługi,

by mnie wybawić z okrutnej niewoli szatana. 

Chwalę Cię i uwielbiam, żeś we wszystkim poddać się raczył Maryi,

Twej świętej Matce, aby mnie przez Nią wiernym swym niewolnikiem uczynić.

Lecz niestety! W niewdzięćzności i niewierności swej nie dochowałem obietnic, 

które uroczyście złożyłemTobie przy chrzcie świętym.

Nie wypełniłem zobowiązań swoich, nie jestemgodny zwać się

dzieckiem lub niewolnikiem Twoim, a ponieważ nie ma we mnie nic,

co by nie zasługiwało na Twój gniew, nie śmiem już sam zbliżyć się do Twego

Najświętszego i Najdostojniejszego Majestatu.

Przeto uciekam się do wstawiennictwa i miłosierdzia Twej Najświętszej Matki,

którą mi dałeś jako Pośredniczkę u siebie.

Za jej możnym pośrednictwem spodziewam się wyjednaćsobie u Ciebie

skruchę i przebazcenie grzechów oraz prawdziwą mądrość i wytrwanie w niej.

Pozdrawaim Cię więc, Dziewico Niepokalana,
żywy przybytku Bóstwa,w którym odwieczna, ukryta Mąrość
 odbierać chce cześć i uwielbienie aniołów i ludzi.

Pozdrawiam Cię, Ucieczko grzeszników, której miłosierdzie nie zawiodło nikogo;

wysłuchaj prośbę mą pełną gorącego pragnienia Boskiej mądrości

i przyjmij śluby i ofiary, jakie ci w pokorze składam.

Ja,.... grzesznik niewierny, odnawiami zatwierdzam dzisiaj w obliczu Twoim
śluby chrztu św. wyrzekam się na zawsze szatana, jego pychy i dzieł jego,
a oddaję się całkowicie Jezusowi Chrystusowi, Mądrości wcielonej,
by pójść za Nim, niosąc krzyż swój po wszystkie dni życia. 
Bym zaś wierniejszym Mu był niż dotąd, obieram Cię dziś, Maryjo,
w obliczu całego dworu niebieskiego, za swą Matkę i Panią.
Oddaję Ci i poświęcam jako niewolnik Twój ciało i duszę swą,
dobra wewnętrzne i zewnętrzne, nawet wartość dobrych moich  czynów,
 zarowno przeszłych, jak  i obenych i przyszłych,
pozostawiając Ci całkowite i zupełne prawo rozporządzania mną
i wszystkim bez wyjątku co do mnie należy, według Twego upodobania,
ku większej chwale Boga, w czasie i wieczności.
Przyjmij, Panno łaskawa, tę drobną ofiarę z mego niewolnictwa
 dla uczczenia i naśladowania owej uległości,
jaką Mądrość odwieczna macierzyństwu Twemu okazać raczyła;
dla uczczenia władzy, jaką oboje posiadacie nade mną,
nikłym robakiem i grzesznikiem nędznym; jako podziękowanie za przywileje,
którymi Cię Trójca Najświętsza  łaskawie obdarzyła.
Zapewniam, że odtąd jako prawdziwy Twój niewolnik
chcę szukać Twej chwały i Tobie  we wszystkim być posłuszny.
Matko przedziwna, przedstaw mnie Twemu drogiemu Synowi
jako wiecznego niewolnika, aby jako mnie przez Ciebie odkupił,
tak też przez Ciebie przyjąć mnie raczył. Matko Miłosierdzia, udziel mi łaski
prawdziwej mądrości Bożej i przyjmij mnie do grona tych, których kochasz,
których pouczasz, prowadzisz, żywisz i bronisz, jak dzieci swe i sługi.
Dziewico wierna, spraw, abym zawsze i we wszystkim
był tak doskonałym uczniem, naśladowcą i niewolnikiem
Mądrości wcielonej, Jezusa Chrystusa, Syna Twego,
abym za twym pośrednictwem i za Twoim przykładem
 doszedł do pełni wieku Jego na ziemi i Jego chwały w niebie. Amen